BESLENME DAVRANIŞI: FARMAKOLOJİK HEDEF MOLEKÜLLER

Şismanlik veya zayiflik; enerji harcanmasi ve besin alimi arasindaki dengenin bozulmasi sonucunda gelismektedir. Kalp ve damar hastaliklari ve tip II diyabetin etyolojisinde yer alan obezitenin ve kansere bagli olarak gelisen olumlerin en sik nedeni olan anoreksi-kaseksinin basarili bir sekilde tedavisi ve enerji dengesinin nasil duzenlendiginin iyi bir sekilde bilinmesiyle mumkundur. Enerji dengesinin surdurulmesi, karsilikli olarak etkilesen karmasik ve dinamik bir surecle saglanmaktadir. Sindirim sistemi ve yag dokusu gibi periferal dokulardan ve santral sinir sisteminin cesitli bolgelerinden gelen uyarilarin koordinasyonu ve uygun cevabin olusturulmasinda hipotalamus anahtar rol oynamaktadir. Hipotalamusa gelen uyarilara aracilik eden, dolayisiyla beslenme davranisinin olusmasina katilimi olan leptin, noropeptid Y, oreksinler, proopiomelanokortin deriveleri, agouti-iliskili protein (AgRP), kokain ve amfetamin regulated transkript, kolesistokinin, serotonin, noradrenalin, insulin, glukagon, kortikotropin saliverici faktor ve kortikosteroidler, girelin, galanin, galanin benzeri peptid, bombesin ve insandaki homologu gastrin salgilatici peptit, opiyatlar, kannabinoidler, norotensin, nitrik oksid gibi cok sayida noromedyator ve hormon ve TNF-α, IL1, IL6, silyar norotrofik faktor gibi cok cesitli sitokin tanimlanmistir. Bu ogelerden her biri istahin ve/veya enerji metabolizmasinin belirleyici molekulleridir. Bu molekullerin beslenme disinda rol oynadiklari diger islevlerin de bilinmesi, bu molekulleri hedef alan yeni ilaclarin yan tesir profillerinin ongorulebilmesi acisindan ayrica onem tasimaktadir