SUCUL ORTAMDAKİ BAZI MİKROKİRLETİCİLERİN OLUŞUMU, DURUMU VE İLERİ OKSİDASYON PROSESLERİ İLE GİDERİLMESİ

Gelisen dunya uzerinde ilaclarin, hormonlarin ve kisisel bakim urunlerinin kullaniminin artmasi sonucu mikrokirletici olarak adlandirilan kirletici turleri ortaya cikmistir. Bu kirleticiler kalici yapilari ve biyoakumulasyon ozelliklerinden dolayi ozellikle sucul canli yasaminda olumsuz etkiler olusturmaktadir. Mikrokirleticlerin bir cogu biyolojik aritmaya karsi direncli olduklari icin atiksu aritma tesislerinde tam olarak giderilememektedir. Atiksu aritma tesislerinde kismen giderilen bu kirleticiler alici ortamlara desarj edilmekte ve oradan da  yuzey sularina, yeralti sularina ve hatta icme sularina karisabilmektedir. Son yillarda yapilan calismalarda klasik yontemlerle giderilemeyen bu kalintilarin farkli yontemler ile (adsorpsiyon, ileri biyolojik aritim yontemleri, ileri oksidasyon prosesleri v.s.) giderilebildigi tespit edilmistir. Yapilan bu calismalar gozden gecirildiginde ileri oksidasyon yontemleri ile yapilan calismalarin mikrokirletici gideriminde etkili giderim verimleri elde ettigi tespit edilmistir. Bu derleme, mikrokirleticilerin kaynaklari, sucul cevredeki durumu (atiksu, yuzey suyu, yeralti suyu, icme suyu ve sediman) ve ileri oksidasyon prosesleri ile giderimlerini incelemektedir.