تاثیر تغذیهی لاکتوفرین و پروبیوتیک بر وضعیت سلامت و کاهش آلودگی به باکتری اشرشیاکلای در برههای شیرخوار نژاد قزل

مواد غذایی حاصل از فرآورده‌های حیوانی بدلیل امکان انتقال عوامل بیماریزای میکروبی و باقیمانده داروهای آنتی‌بیوتیکی به بدن انسان می‌توانند علاوه بر اختلال در سیستم ایمنی و گوارش، باعث ایجاد مقاومت میکروبی نیز شوند. به‌منظور مطالعه اثر تغذیه‌ی سطوح مختلف پروبیوتیک و لاکتوفرین بر وضعیت سلامت و میزان آلودگی به باکتری اشرشیاکلای در بره‌های شیرخوار نژاد قزل، تعداد 36 بره نر در قالب طرح کاملا تصادفی با آرایش فاکتوریل 3×2 به شش گروه تیماری اختصاص یافتند. طی دوره 56 روزه‌ی آزمایش، بره‌ها با تیمارهای آزمایشی که شامل دو سطح پروبیوتیک (صفر و یک gr به ازای هر راس در روز) و سه سطح لاکتوفرین (صفر، 25/0 و 50/0 gr به ازای هر راس در روز) بود، به‌صورت انفرادی تغذیه شدند. نتایج نشان داد که با وجود عدم تفاوت معنی‌دار بین نمره قوام مدفوع و دمای بدن، استفاده همزمان پروبیوتیک و لاکتوفرین، تعداد روزهای تحت درمان را در گروه‌های آزمایشی نسبت به گروه شاهد کاهش داد (05/0>P). افزون بر این، برهمکنش بین سطوح مختلف پروبیوتیک و لاکتوفرین باعث کاهش دفع باکتری اشرشیاکلای از مدفوع شد (05/0>P). تغذیه‌ی لاکتوفرین باعث افزایش خطی غلظت پلاسمایی آهن نسبت به گروه شاهد شد، به‌طوری که بالاترین سطح لاکتوفرین، بیشترین افزایش غلظت آهن را به‌دنبال داشت (05/0>P). به‌طور کلی، یافته‌های این پژوهش نشان داد که تغذیه‌ی پروبیوتیک و لاکتوفرین، وضعیت سلامت را در بره‌های شیرخوار بهبود بخشیدند، با این‌حال تغذیه‌ی همزمان این دو ترکیب، اثر مثبت بیشتری را در کاهش تعداد روزهای تحت درمان به‌دنبال داشت.