بررسی تأثیر کاربرد زئولیت و پتاسیم بر برخی از صفات و عملکرد نخود در مدیریتهای مختلف آبیاری

به‌منظور بررسی اثر سطوح مختلف آبیاری و مصرف مقادیر مختلف زئولیت و پتاسیم بر عملکرد و اجزای عملکرد رقم آزاد نخود، آزمایشی در سال زراعی 94-1393 در ایستگاه تحقیقات کشاورزی همدان به‌صورت اسپلیت ‌فاکتوریل در قالب بلوک‌های کامل تصادفی با سه تکرار انجام شد. تیمارهای آزمایش شامل آبیاری در چهار سطح شامل بدون آبیاری (دیم)، یک‌بار آبیاری در مرحله گل‌دهی، دو مرتبه آبیاری در مرحله گل‌دهی و غلاف‌دهی و یک‌بار آبیاری در مرحله غلاف‌دهی به‌عنوان عامل اصلی، مقدار زئولیت در سه سطح شامل 0، 15 و 30 تن در هکتار و مقدار پتاسیم در سه سطح شامل 0، 100 و 200 کیلوگرم در هکتار (از منبع سولفات ‌پتاسیم) بود. نتایج نشان داد که سطوح مختلف آبیاری، زئولیت و پتاسیم تأثیر معنی‌داری بر پرولین، غلظت پتاسیم دانه، پروتئین، میزان کلروفیل در زمان گلدهی و پر شدن دانه، عملکرد دانه، وزن بوته داشتند. اثر متقابل آبیاری و زئولیت در تمامی صفات به‌جز بر میزان کلروفیل در زمان پرشدن دانه معنی‌دار بود. در این بررسی بالاترین عملکرد دانه از آبیاری در مرحله گل‌دهی و غلاف‌دهی و مصرف 30 تن زئولیت در هکتار به‌دست آمد. مصرف پتاسیم عملکرد دانه را افزایش داد به‌طوری که با مصرف 200 کیلوگرم پتاسیم عملکرد دانه به 1243 کیلوگرم در هکتار رسید. نتایج بررسی نشان داد که مرحله گل‌دهی حساس‌ترین مرحله به کمبود آب است و مصرف زئولیت و پتاسیم در شرایط تنش می‌تواند با تعدیل خسارات ناشی از تنش خشکی، اثر مثبتی بر عملکرد دانه داشته باشد و در تولیدی اقتصادی در شرایط منطقه همدان مؤثر باشد.