استفاده از روش های ایمپلنت آنالوگ LHRHa و فاکتورهای محیطی (دما و دوره نوری) برای تکثیر خارج از فصل ماهی قرمز (Carassius auratus)

این پژوهش به ­منظور ارزیابی اثرات روش­ های مختلف ایمپلنت و تزریق LHRHaهمراه با تغییرات فاکتورهای محیطی (دما ودوره نوری) روی برخی خصوصیات زیست­ شناختی منی (درصد اسپرماتوکریت، حجم اسپرم ­دهی) و فاصله زمانی تیمار تا اوولاسیون، درصد هچ، شاخص گنادوسوماتیک (ماده) و تغییرات هورمون­ های استروئیدی در مولدین نر و ماده ماهی قرمز در خارج از فصل تکثیر انجام شد. ماهیان در 4 تیمار(تزریق با سرم فیزیولوژی 0/7%، EVAc شامل 20 میکروگرم/کیلوگرم وزن بدن LHRHa با 40 میکروگرم /کیلوگرم وزن بدن متوکلوپرماید، پلت­ های کلسترولی شامل 20 میکروگرم/کیلوگرم وزن بدن LHRHa با 40 میکروگرم/کیلوگرم وزن بدن متوکلوپرماید و تزریق 100 میکروگرم/کیلوگرم وزن بدن LHRH با 40 میکروگرم/کیلوگرم وزن بدن متوکلوپرماید قرار گرفتند. نتایج نشان داد فاصله زمانی تا اوولاسیون بین تیمارهای مختلف، تفاوت معنی ­داری داشت (0/05>p)، به ­طوری ­که کم­ ترین فاصله زمانی اوولاسیون در تیمار تزریق LHRHa و بیش­ ترین آن در تیمار پلت کلسترولی مشاهده شد. بالاترین درصد هچ تخم­ ها در تیمار EVAc و کم­ ترین آن در تیمار پلت کلسترولی وجود داشت (0/05>p). بالاترین طول دوره تحرک اسپرم و بالاترین درصد اسپرماتوکریت در تیمار EVAc وجود داشت و بین بقیه تیمارها تفاوت معنی­ دار وجود نداشت (0/05 p) به­ طوری­ که بیش­ ترین آن در تیمار EVAc و کم ­ترین آن در تیمار شاهد مشاهده شد. تغییرات هورمون تستوسترون در طی اسپرم ­ریزی در تیمارهای EVAc و تزریق LHRHa تفاوت معنی داری نسبت به سایر تیمارها داشت (0/05≥P)، و در روزهای 7، 14 و 21 روز بعد از تیمار به تدریج مقدار این هورمون در سرم خون مولدین نر ماهی قرمز کاهش یافت. نتایج تحقیق حاضر نشان داد که سطوح هورمون17- آلفا دی هیدروکسی پروژسترون (نانوگرم بر میلی‌لیتر) و هورمون 17- بتا استرادیول در مولدین ماده در تیمارهای مختلف مورد بررسی تفاوت معنی داری با یکدیگر داشت (0/05>p) به طوری که در تیمار EVAc بیش تر از سایر تیمارها بود. مقدار این هورمون تا روز هفتم بعد از تیمار کاهش یافت اما این هورمون­ ها در روزهای 14 و 21 بعد از تیمار افزایش یافتند. در مجموع این تحقیق بیان می­ کند که روش EVAc جهت تکثیر خارج از فصل ماهی قرمز، روش مناسبی است.