Nawracające częstoskurcze komorowe torsade de pointes i wstrząs kardiogenny w przebiegu ciężkiej niedoczynności tarczycy

W pojedynczych publikacjach wskazuje sie na mozliwośc wystepowania czestoskurczow typu torsade de pointes (TdP) i migotania komor w przebiegu nabytego zespolu wydluzonego QT u chorych z niedoczynnością tarczycy. W niniejszej pracy przedstawiono przypadek 51-letniej kobiety z chorobą Hashimoto i niedoczynnością tarczycy, ktora przyjmowala za male dawki l-tyroksyny. Chorą przyjeto do kliniki z objawami przelomu hipometabolicznego. Obserwowano objawy wstrząsu, a w zapisach EKG bradykardie zatokową, wydluzenie odstepu QT do 0,8 s i napadowe czestoskurcze komorowe typu TdP, wywolywane pobudzeniami dodatkowymi komorowymi typu R na T. W badaniach dodatkowych wykazano gleboką niedoczynnośc tarczycy. Poniewaz farmakoterapia zaburzen rytmu serca i bradykardii byla nieskuteczna, zalozono elektrode endokawitarną. Dzieki stymulacji komor z czestotliwością 90/min uzyskano skrocenie odstepu QT, ustąpienie zaburzen rytmu serca oraz objawow wstrząsu. Po 2 dobach podawania hydrokortyzonu i l-tyroksyny zaprzestano stosowania elektrostymulacji. Skorygowany odstep QT (QTc) wynosil 0,43 i nie wydluzal sie istotnie w okresie dalszej wielomiesiecznej obserwacji, w trakcie odpowiedniej substytucji l-tyroksyną. Niedoczynnośc tarczycy moze byc przyczyną groźnych dla zycia zaburzen rytmu serca wtornych do nabytego zespolu wydluzonego QT. Elektrostymulacja komor byla w tym przypadku zabiegiem ratującym zycie. (Folia Cardiologica Excerpta 2007; 2: 255-258)