بررسی تاثیر ماتریکس استخوانی دمنیرالیزه به عنوان داربست بر رواسکولاریزاسیون پالپ دندان های نابالغ گربه

مقدمه: درمان پالپ نکروز در دندان‏های نابالغ با آپکس باز همواره مشکلاتی را برای کلینسین به همراه دارد. رواسکولاریزاسیون یک روش جدید برای درمان این دندان‌هاست. در این مطالعه توانایی ماتریکس آلی استخوان به عنوان داربست در رواسکولاریزاسیون پالپ دندان‌های نابالغ گربه مورد بررسی قرار گرفت. مواد و روش‏ها: 16 دندان نابالغ از 4 گربه پس از تهیه حفره دسترسی و خارج کردن کامل پالپ و پاک‏سازی کانال، در دو گروه قرار گرفت؛ گروه کنترل: خون در کانال و گروه آزمایش: خون + پودر آلی استخوان در کانال. دندان‌ها به روش رواسکولاریزاسیون درمان و به مدت 4 ماه نگهداری شدند. سپس رادیوگرافی پری‌آپیکال از دندان‌ها گرفته شد و از نظر وجود رادیولوسنسی، بسته شدن آپکس و ضخیم شدن دیواره‏های عاجی مورد ارزیابی قرار گرفت. آنالیز داده‌ها توسط آزمون دقیق فیشر انجام شد. سطح معنی‏داری نیز 05/0 در نظر گرفته شد. یافته‌ها: دو گروه تفاوت معنی‏داری از نظر وجود رادیولوسنسی، بسته شدن آپکس و ضخیم شدن دیواره‌های عاجی نداشتند. در گروه کنترل، 100% دندان‌ها فاقد رادیولوسنسی آپیکال بودند و 75% دندان‌ها نیز بسته شدن آپکس و ضخیم شدن دیواره‏های عاجی را نشان دادند. در گروه آزمایش، 100% دندان‌ها فاقد رادیولوسنسی آپیکال بودند، 9/90% دندان‌ها ادامه‌ بسته شدن آپکس و 8/81% دندان‌ها ضخیم شدن دیواره عاجی را نشان دادند. نتیجه گیری: طبق نتایج این مطالعه، ماتریکس آلی استخوان تداخلی با پروسه رواسکولاریزاسیون ندارد و می‏توان از آن به عنوان داربست در این تکنیک استفاده نمود.