Początki bibliografii lokalnej w Polsce. Józef Ignacy Kraszewski i jego bibliografia druków wileńskich

Jozef Ignacy Kraszewski wybitny polski pisarz, publicysta i zarazem historyk byl takze bibliografem. W 1842 r. oglosil on Bibliografie drukow wilenskich , opublikowaną w czwartym tomie jego monografii historycznej Wilno od początkow jego do roku 1750 . Jest to jedna z pierwszych na gruncie polskim bibliografii lokalnych podmiotowych. Zrodzona z pobudek patriotycznych i zainteresowan bibliograficznych autora, rejestruje druki tloczone przez oficyny wilenskie w latach 1519–1799. Zostala stworzona w oparciu o szeroką baze źrodlową. W doborze materialu dązy do kompletności. Uwzglednia wszelkie druki wydane w Wilnie, niezaleznie od ich treści i objetości. Zestawia publikacje ogloszone w jezyku polskim, lacinskim, cerkiewnoslowianskim, ruskim, litewskim i lotewskim, przy nieograniczonym zasiegu autorskim. Opis bibliograficzny, bedący odzwierciedleniem karty tytulowej opisywanej publikacji, dopelniają bardzo czesto adnotacje ksiegoznawcze, treściowe i krytyczne. Bibliografia posiada uklad chronologiczny. Material jest uporządkowany w kolejności dat wydania publikacji, a w obrebie poszczegolnych lat opisy są podzielone na grupy jezykowe. Dzieki opracowaniu Bibliografii drukow wilenskich Jozef Ignacy Kraszewski zyskal trwalą pozycje w dziejach bibliografii polskiej.