مقایسه اثر بیهوشی با پروپوفول و ایزوفلوران در برگشت رفلکس های راه هوایی در بیماران دارای اضافه وزن

زمينه و هدف: در حال حاضرجهان با يك اپيدمي چاقي روبرو مي باشد. براي متخصص بيهوشي اين بدين معناست كه بيماران چاق زيادتري به اتاق عمل آمده و لازم است نسبت به مسائل بيهوشي اينگونه آگاهي بيشتري داشته باشد. اين مطالعه براي مقايسه اثر بيهوشي با پروپوفول و ايزوفلوران در برگشت رفلكس هاي راه هوايي در بيماران داراي اضافه وزن طراحي و اجرا شد. مواد و روش ها: در اين مطالعه كه به صورت كارآزمايي باليني تصادفي انجام پذيرفت، 50 بيمار چاق در دو گروه 25 نفره قرار داده شده و به يك گروه داروي ايزوفلوران و به گروه ديگر داروي پروپوفول در حين نگهداري بيهوشي داده شد. سپس دو زمان (زمان بستن دارو تا اولين حركت صورت و زمان اولين حركت صورت تا خروج لوله ) مورد نظر اندازه گيري و مقايسه شد. .(P=0/ 9 دقيقه بود ( 67 /96 ±4/ 10 دقيقه و درگروه ايزوفلوران 11 /23 ±3/ يافته ها: ميانگين زمان اولين حركت صورت درگروه پروپوفول 21 .(P=0/ 10 دقيقه بود ( 57 /12 ±3/ 6 دقيقه ودرگروه ايزوفلوران 22 /72 ±2/ ميانگين زمان خارج كردن لوله تراشه درگروه پروپوفول 22 نتيجه گيري: داروهاي ايزوفلوران و پروپوفول تفاوت معنيداري را در برگشت رفلكسهاي راه هوايي بيماران تحت بيهوشي عمومي ايجاد نمي كنند.