مقایسه تغییرات سطح هوموسیستئین سرم در مسمومیت حاملگی و بارداری طبیعی

مقدمه: براساس مطالعات مقطعی، مسمومیت حاملگی با سطح بالای هوموسیستئین رابطه دارد. هدف این تحقیق تعیین تغییرات سطح هوموسیستئین بیماران مبتلا به مسمومیت حاملگی بعد از هفته بیستم حاملگی و مقایسه آن با افراد حامله دارای فشار خون طبیعی بود. روش کار : در یک مطالعه nested case control، با پی گیری 324 خانم باردار، سرم سه ماهه دوم و سوم40 خانم باردار سالم و 20 خانم مبتلا به مسمومیت حاملگی از نظر میزان هوموسیستئین ناشتا مقایسه شد. دو گروه از نظر سن، تعداد بارداری، سن حاملگی و شاخص توده بدن قبل از حاملگی جورسازی شدند. داده ها به روش آنالیز واریانس دوطرفه تحلیل شد. یافته ها: سطح هوموسیستئین درگروه مسمومیت حاملگی، طی حاملگی ازmIu/ml 4/1±31/5 به mIu/ml6/1 ±54/7 (01/0p<)، و در گروه شاهد نیز ازmIu/ml 3/1±1/4 به mIu/ml4/1±2/5 افزایش یافت(01/0p<). هوموسیستئین ناشتا در تمام مراحل در گروه مسمومیت حاملگی بیشتر از گروه شاهد بود(01/0p<). مقدار افزایش میانگین هوموسیستئین ناشتا در طول حاملگی درگروه مسمومیت حاملگی بیشتر از گروه شاهد بود(01/0p<). بحث: در افراد مبتلا به مسمومیت حاملگی، سطح هوموسیستئین سرم در سه ماهه دوم و قبل از بروز علایم بالینی مسمومیت حاملگی نسبت به حاملگی طبیعی بالاتر است و هنگام بروز علائم بیماری، میزان هوموسیستئین سرم افزایش بیشتری پیدا می کند. این یافته نشان می دهد اختلال عملکرد اندوتلیوم در این بیماران قبل از شروع علائم بالینی وجود دارد و هنگام بروز علائم بالینی تشدید می شود.