بررسی اثر فیتو استروژن جنستئین بر هورمونهای جنسی لارو ماهی قزل آلای رنگین کمان (Oncorhynchus mykiss) در مرحله تمایز جنسی

فیتواستروژن ها ضد مغذی هایی هستند که معمولا دارای فعالیتهای استروژنیک می باشند. فیتو استروژنها ممکن است اثر مشابهی با استروژن داشته و یا بالعکس توان بلاک کردن اثر استروژنها را داشته باشند. یکی از گیاهانی که در جیره غذایی ماهی قزل آلا مورد استفاده قرار می‌گیرد، سویا و مشتقات آن است. یکی مهمترین ترکیبات فیتواستروژنی سویا جنستئین می باشد. در مطالعه حاضر، جنستئین در 3 دوز 40، 400 و 800 میلی گرم به ازای هر کیلوگرم خوراک برای لاروها در دوره تمایز جنسی تجویز شد. همچنین تیمار 17 بتا- استرادیول و تیمار متیل تستوسترون نیز برای مقایسه در نظر گرفته شد. لاروهای یک تیمار نیز به عنوان شاهد هیچگونه هورمونی دریافت نکردند. مدت تجویز خوراک هورمونی به لاروها 60 روز از زمان شروع تغذیه فعال بود و در پایان دوره غذادهی هورمونی، مقادیر هورمونهای 17 بتا- استرادیول، تستوسترون و 17 OH-پروژسترون، ویتلوژنین و همچنین فسفات آزاد در تیمارهای مختلف بررسی و مقایسه شد. نتایج نشان داد که در پایان دوره غذادهی هورمونی، فیتواستروژن جنستئین تأثیر قابل توجهی بر روی سطح استروئیدهای جنسی و نیز ویتلوژنین لارو ماهی قزل آلا نداشت و تا حدی کاهش استروئیدهای جنسی مخصوصا 17 بتا-استرادیول و 17 OH-پروژسترون را ایجاد نمود به طوریکه بیشترین سطح هورمون 17 بتا-استرادیول در تیمار E اندازه گیری شد و تیمارهای حاوی جنستئین دارای مقادیر پایین تری از این هورمون بودند (P≤0.05). سطح ویتلوژنین نیز در تیمارهای جنستئینی تا حدی پایین تر بود ولی تغییر در میزان جنستئین خوراک اختلاف معنی داری در این خصوص از خود نشان نداد (P>0.05).