رابطه ارکان مدل فعال سازی هنجار و انگیزش نسبت به صرفه جویی با رفتار صرفه جویی برق در خانواده های تهرانی

پژوهش حاضر با هدف پیشبینی رفتار صرفه جویی در مصرف برق انجام شد. جامعه آماری تمام سرپرستان خانوار شهر تهران در سال 1398 بود. برای نمونه گیری از روش در دسترس با حجم 366 نفر استفاده شد. ابزارهای پژوهشی شامل ویژگی های جمعیت شناختی، مقیاس آگاهی از مشکل، اسناد مسئولیت پذیری و آگاهی از پیامدها، هنجارهای شخصی، مقیاس صرفه جویی در مصرف برق و انگیزش نسبت به صرفه جویی برق بود که در اختیار گروه نمونه قرار گرفت. برای تجزیه و تحلیل داده ها از مدلیابی معادلات ساختاری استفاده شد. یافته های پژوهش نشان داد که از بین متغیرهای جمعیت شناختی تنها وضعیت تاهل با رفتار صرفه‌جویی در مصرف برق مرتبط است. متغیرهای آگاهی از مشکل، و اسناد مسئولیت پذیری و آگاهی از پیامدها، بر هنجارهای شخصی اثر مستقیم و معنی داری داشتند. همچنین متغیرهای آگاهی از مشکل، و اسناد مسئولیت پذیری و آگاهی از پیامدها با میانجیگری نسبی انگیزش پیشبینی کننده رفتار صرفه جویی در مصرف برق بودند. انگیزش های یکپارچه، درونی، همانندسازی شده و درون فکنی شده به ترتیب بیشترین اثر را بر رفتار صرفه جویی در مصرف برق داشتند. تحریک انگیزش، سازوکار تبدیل مولفه های مدل فعال سازی هنجار به رفتار صرفه جویی برق است.