اثربخشی آموزش گروهی مهارتهای اجتماعی مبتنی بر پردازش شناختی بر بهبود سازگاری اجتماعی، هیجانی و تحصیلی دانشآموزان مبتلا به اختلال ریاضی
2017
پژوهش حاضر با هدف بررسی اثر بخشی آموزش گروهی مهارتهای اجتماعی مبتنی بر پردازش شناختی بر بهبود سازگاری اجتماعی، هیجانی و تحصیلی دانشآموزان مبتلا به اختلال ریاضی انجام شد. این پژوهش آزمایشی بوده و از طرح پیشآزمون- پسآزمون و پیگیری با گروه کنترل استفاده شد. جامعه آماری آن را کلیهی دانشآموزان پسر مقطع راهنمایی شهرستان نورآباد (دلفان) در سال تحصیلی 93-1392 تشکیل میدادند که مبتلا به اختلال ریاضی بودند. نمونه پژوهش شامل 40 نفر از دانشآموزان پسر مبتلا به اختلال ریاضی بود. که بعد از شناسایی به وسیله آزمون ریاضی کیمت و انجام مصاحبه بالینی ساختاریافته به صورت خوشهای چند مرحلهای از میان دانشآموزان انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش و گواه گمارده شدند. ابزارهای پژوهش شامل، مصاحبه بالینی ساختاریافته، آزمون ریاضی کیمت و مقیاس سازگاری اجتماعی، هیجانی و تحصیلی سینها و سینگ بود. از هر دو گروه پیش آزمون، پسآزمون و پیگیری دو ماهه به عمل آمد. در فرآیند اجرا، گروه آزمایش به مدت دو ماه تحت آموزش گروهی مهارتهای اجتماعی مبتنی بر پردازش شناختی قرار گرفتند (هشت جلسهی یک ساعتی) در حالی که گروه کنترل هیچ آموزشی دریافت نکردند. برای تجزیه و تحلیل آماری دادهها نیز از روش تحلیل کوواریانس استفاده شد. نتایج حاصل از تحلیل واریانس آمیخته نشان داد که آموزش مهارتهای اجتماعی مبتنی بر پردازش شناختی بر سازگاری اجتماعی، هیجانی، تحصیلی و عملکرد ریاضی دانشآموزان مبتلا به اختلال ریاضی مؤثر بوده است (001/0>P). هم چنین نتایج نشان داد که در مرحله پسآزمون و پیگیری، بین دو گروه آزمایش و گواه، در میزان سازگاری اجتماعی، هیجانی، تحصیلی و عملکرد ریاضی تفاوت معنادار وجود دارد. بنابر یافتههای این مطالعه، آموزش مهارتهای اجتماعی مبتنی بر پردازش شناختی منجر به افزایش سازگاری اجتماعی، هیجانی و تحصیلی در دانشآموزان مبتلا به این اختلال میشود و میتوان از این آموزش به عنوان یک روش مداخلهای مناسب سود جست.
- Correction
- Source
- Cite
- Save
- Machine Reading By IdeaReader
0
References
0
Citations
NaN
KQI