Wysoka niedrożność aorty brzusznej - możliwe następstwa ograniczonej trombektomii z następowym pomostowaniem aortalno-dwuudowym

Wstep: Autorzy podjeli probe oceny zespolenia proksymalnego pomostu aortalno-dwuudowego oraz analizowali powiklania wczesne i poźne u chorych z wysoką niedroznością aorty, leczonych przy uzyciu tej rekonstrukcji naczyniowej. Material i metody: Przedstawiono 35 chorych z objawami zespolu Leriche’a i wysokim podnerkowym zatkaniem aorty brzusznej. W tej grupie bylo 26 mezczyzn (74%) i 9 kobiet (26%). U 33 chorych (94,3%) wykonano pierwotną rekonstrukcje przeslem aortalno-dwuudowym po wcześniejszej odcinkowej trombektomii aorty, u 2 - wtorne przeslo w wyniku okluzji aorty i poprzednio wszytego przesla. Obserwacje pozostalych chorych przeprowadzono w okresie 12-37 miesiecy po operacji. Badano szerokośc aorty brzusznej powyzej i w miejscu trombektomii, dlugośc zespolenia, obecnośc zwezenia tetnic nerkowych i tetnicy krezkowej gornej, droznośc przesla, obecnośc zwezenia zespolenia protezy z aortą. Wyniki: W odleglej obserwacji droznośc zespolenia stwierdzono u wszystkich badanych, poszerzenie aorty w miejscu zespolenia stwierdzono w 13 przypadkach (37%). Wynosilo ono od 6,5-87%. Nie wykazano korelacji miedzy stopniem poszerzenia a czasem od operacji. W 7 przypadkach (20%) stwierdzono zwezenie zespolenia w kącie odplywu. Odleglośc zespolenia od tetnic nerkowych wynosila 8-19 mm (śr. 12 mm). Zwezenie tetnicy krezkowej gornej stwierdzono u 6 chorych (17%), natomiast jednostronne zwezenie tetnicy nerkowej u 5 chorych (14%). Śmiertelnośc okolooperacyjna wyniosla 14,2% (5 pacjentow). Powodem zgonu byl zawal serca. Wnioski: Udroznienie aorty brzusznej w przypadku jej wysokiego podnerkowego zatkania jest procedurą umozliwiającą wszycie protezy w sposob anatomiczny zwykle bez konieczności zakleszczenia tetnic nerkowych. Udroznienie aorty moze miec wplyw na powstawanie jej poszerzenia w miejscu zespolenia. Nie ma bezpośredniego związku miedzy stopniem poszerzenia a czasem, jaki uplynąl od rekonstrukcji.