ارتباط کاربری اراضی و کیفیت منابع آب زیرزمینی استان چهارمحالوبختیاری

آب زیرزمینى اصلی‌ترین منبع آب شرب در اکثر شهرها و روستاهاى ایران می‌باشد و نیترات و فسفات به‌عنوان‌ یکی از شایع‌ترین آلودگی‌های آب زیرزمینى در ایران سلامت مردم را تهدید می‌کند. این تحقیق با هدف تأثیر کاربری اراضی بر کیفیت آب شرب استان چهارمحال‌وبختیاری انجام شد. به این منظور تعداد 132 نمونه آب از 132 حلقه چاه در نقاط مختلف استان که برای تأمین آب آشامیدنی استفاده می‌شود تهیه شد و غلظت نیترات و فسفات در نمونه‌ها با استفاده از دستگاه اسپکتروفتومتر اندازه‌گیری شد. نتایج نشان داد غلظت یون‌های نیترات در 42/92 درصد نمونه‌ها پایین‌تر از حد مجاز بوده و در 58/7 درصد نمونه‌ها بالاتر از حد استاندارد است. غلظت فسفات در 100 درصد نمونه‌ها پایین‌تر از حد استاندارد جهانی و ایران می‌باشد. همچنین بین غلظت نیترات و فسفات در سطح 001/0 ارتباط معنی‌داری وجود دارد (29/0 =r). طبق نتایج به‌دست‌آمده میزان نیترات در مناطق مسکونی اختلاف معنی‌داری با میزان نیترات در کاربری‌های مرتع، جنگل و باغ دارد (05/0>p). همچنین میزان فسفات در کاربری‌های مسکونی، کشاورزی، مرتع و باغ اختلاف معنی‌داری با میزان فسفات در کاربری جنگل دارد (05/0>p). در حال حاضر کیفیت آب منطقه مورد مطالعه از نظر غلظت نیترات در اکثر نقاط استان و از نظر غلظت فسفات در تمام استان از وضعیت خوبی برخوردار می‌باشد هرچند در غرب استان غلظت نیترات در 10 نقطه بالاتر از حد مجاز می‌باشد. ازاین‌رو پایش، تصفیه و دفع بهداشتی فاضلاب‌های تولیدی و مصرف کمتر کودهای نیتروژن‌دار بایستی مورد توجه قرار گیرد.