بررسی رابطه بین خودکارآمدی والدگری با گرایش به فضای مجازی با توجه به نقش واسطه ای احساس تنهایی در نوجوانان خانواده های کارکنان آموزش و پرورش شهر یزد

مقدمه و هدف: خانواده مهمترین و ابتدایی ترین کانون رشد و سلامت فرزندان می باشد و والدین میتوانند با اعمال سبک مناسب والدگری و به طبع آن رسیدن به خودکارآمدی مثبت والدگری تاثیرات مهمی بر شکل گیری شخصیت و ویژگیهای شخصیتی فرزندان داشته باشند و در بروز و یا عدم بروز رفتارهای مختلف فرزندان بویژه گرایش به فضای مجازی که در عصر حاضر بعنوان یکی از منابع موثر شکل گیری شخصیت می باشد نقش داشته باشند . لذا پژوهشی با هدف پیش بینی رابطه بین خود کارآمدی والدگری با گرایش به فضای مجازی با توجه به نقش واسطه ای احساس تنهایی در نوجوانان خانواده های کارکنان آموزش و پرورش شهر یزد انجام گردید روش تحقیق :در این تحقیق از روش پیمایشی استفاده است که داده ها با استفاده از ابزار پرسشنامه های: "پرسشنامه خودکارآمدی والدگری دومکا که در پژوهش جمالی نژاد(1391) روایی پرسشنامه توسط اساتید 76% گزارش شد. پایایی پرسشنامه از طریق آلفای کرونباخ بالای 80% محاسبه گردید // پرسشنامه احساس تنهایی (UCLA) که توسط )راسل و پیلوا و کورتونا( در سال 1980 ساخته شد وتوسط شکر کن ومیردریکوند ترجمه وهنجار یابی شد و پس از اجرای مقدماتی وپایایی78% و روایی و اصلاحات به کار گرفته شد // پرسشنامه شبکه های اجتماعی که میزان ضریب پایایی آن با الفای کرونباخ 86/0 توسط(الیسون، استاین فایلد و لمپ، 2011) براورد شده است و در این پژوهش ضریب پایایی این پرسشنامه 88/0 براورد گردید " از بین تعداد 246 نفر از دانش آموزان دختر و پسر مدارس شهرستان یزد که به شیوه نمونه گیری خوشه ای چند مرحله ای انتخاب شده بودند جمع آوری گردید. تجزیه و تحلیل داده ها: این بخش مشتمل بر دو قسمت است: یافته های توصیفی و یافته های تبیینی. که ابتدا یافته های توصیفی تحقیق شامل جداول مربوط به میانگین و انحراف معیار و نمودار هیستوگرام ارائه و سپس با استفاده از ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل داده ها به آزمون فرضیات تحقیق پرداخته شد. یافته ها: برابر نتایج بدست آمده میتوان گفت هرچه میزان خودکارآمدی والدین بالاتر باشد احساس تنهایی نوجوانان کمتر و احتمال گرایش به فضای مجازی نیز کمتر می باشدو بلعکس . و درکل میتوان گفت رابطه والد و فرزند درکاهش احساس تنهایی و در پی آن گرویدن به فضای مجازی تاثیر متقابل و زیادی در برخواهد داشت نتیجه گیری : بطور کلی یکی از عوامل عمده گرویدن نوجوانان به فضای مجازی ، نحوه تربیت و برخورد والدین با آنها بوده که با اتخاذ شیوه های نامناسب میتواند منتج به ایجا احساس تنهایی در نوجوان و در نهایت پناه بردن نوجوان به فضای مجازی گردد. .لذا والدین با بررسی میزان خودکارآمدی خود میتوانند در صورت وجود ضعف نسبت به بهره گیری از روشهای دیگر اقدام نمایند.