تأثیر تمرین مقاومتی دایرهای بر سطوح پلاسمایی اسیدهای آمینهی شاخهدار و مقاومت به انسولین در پسران نوجوان چاق

سابقه و هدف: سطوح اسیدهای آمینه شاخه‌دار در افراد چاق افزایش می‌یابد و با مقاومت به انسولین و دیابت نوع 2 مرتبط است. هدف از تحقیق حاضر بررسی تأثیر تمرین مقاومتی دایره‌ای بر سطوح پلاسمایی اسیدهای آمینه‌ی شاخه‌دار و مقاومت به انسولین در پسران نوجوان چاق بود. مواد و روش‌ها: 33 پسر نوجوان چاق (30≤BMI) با دامنه سنی 17-14 سال به‌صورت تصادفی به دو گروه تمرین مقاومتی دایره‌ای (16 نفر) و کنترل (17 نفر) تقسیم شدند. برنامه تمرین مقاومتی دایره‌ای به مدت 8 هفته، سه جلسه در هفته اجرا گردید. برنامه تمرینی شامل 11 ایستگاه بود. تمرین در 4 هفته اول طی 2 ست با 70%-75 یک تکرار بیشینه، 10-12 تکرار و در 4 هفته دوم طی 4 ست با %75-80 یک تکرار بیشینه، 6-8 تکرار اجرا شد. فاصله استراحتی بین ایستگاه‌ها و ست‌ها به ترتیب 30 و 180 ثانیه بود. برای اندازه‌گیری سطوح پلاسمایی اسیدهای آمینه شاخه‌دار از روش HPLC استفاده شد. یافته‌ها: در مقایسه با گروه کنترل، تمرین مقاومتی موجب کاهش وزن (001/0P<)، BMI (001/0P<)، گلوکز (035/0P=)، والین (007/0P=) و مجموع اسیدهای آمینه شاخه‌دار (007/0P=) گردید و کاهش شاخص مقاومت به انسولین به سطح معنادار نرسید (083/0P=). نتیجه‌گیری: تمرینات مقاومتی دایره‌ای در نوجوانان چاق منجر به بهبود سطوح اسیدهای آمینه شاخه‌دار پلاسما، گلوکز و مقاومت به انسولین می‌شود. با توجه به اینکه کودکان و نوجوانان چاق بیشتر در معرض ابتلا به بیماری‌های مختلف نظیر دیابت هستند، احتمالا تمرین مقاومتی دایره‌ای بتواند از ابتلا به اختلالات متابولیک مرتبط با چاقی پیشگیری کند.