اثر باکتری های تیوباسیلوس، گوگرد و کود آلی بر میزان جذب فسفر توسط Zea mays

به منظور بررسی اثر استفاده همزمان از تیمارهای باکتریهای تیوباسیلوس و گوگرد و کودهای آلی بر اشکال شیمیایی و میزان جذب فسفر توسط ذرت، آزمایشی در قالب طرح کاملا تصادفی با هشت تیمار در سه تکرار در سال 1393 در گلخانهای واقع در شهر هشتگرد اجرا شد. تیمارها شامل شاهد، تیوباسیلوس، گوگرد، کود آلی، ترکیبات دوتایی و سه تایی آنها بودند. نتایج  نشان داد که بیشترین و کمترین وزن خشک و تر ریشه، وزن خشک اندام هوایی و فسفر جذب شده به ترتیب در تیمار تیوباسیلوس + گوگرد + کود آلی و تیمار شاهد (بدون اضافه کردن تیوباسیلوسیس، گوگرد و کود آلی) به دست آمد. تیمار  تیوباسیلوس + گوگرد + کود آلی باعث افزایش فسفر قابل دسترس خاک گردید به گونهای که بیشترین مقدار فسفر قابل جذب در این تیمار برابر با 22/16 میلیگرم بر کیلوگرم خاک بود و به مقدار چهار میلیگرم فسفر قابل دسترس بیشتری نسبت به شاهد داشت. از طرف دیگر تیمار تیوباسیلوس+ گوگرد نسبت به تیمارهای دیگر باعث کاهش معنیداری در اشکال معدنی فسفر خاک از جمله دیکلسیم فسفات و فسفر پیوندی با آپاتیت گردید. بیشترین مقدار فسفر آلی و کل در خاک به ترتیب مربوط به تیمارهای گوگرد +کود آلی و تیوباسیلوس+ کود آلی بود. به طور کلی نتایج این مطالعه نشان میدهد که استفاده از باکتریهای تیوباسیلوس به همراه گوگرد و کود آلی باعث افزایش جذب فسفر از خاک و بهبود رشد ذرت از نظر میزان فسفر قابل جذب میشود که میتواند در مقیاس وسیع باعث کاهش استفاده از کودهای شیمیایی گردد.