جداسازی و پیشتغلیظ مقادیر کم نیکل از نمونههای آبی با استفاده از نانولولههای کربنی مغناطیسی

در پژوهش حاضر، از یکی از روش‌های جدید توسعه یافته برای پیش‌تغلیظ و اندازه‌گیری مقدار کم نیکل در نمونه‌های آبی و استخراج فاز جامد مغناطیسی با استفاده از نانولوله‌های کربنی مغناطیسی استفاده شد. در این پژوهش برای افزایش انتخابگری از لیگاند α- فوریل دی اکسیم به‌عنوان عامل کیلیت استفاده شد. به‌منظور انجام استخراج، پس از افزودن مقدار بهینه لیگاند به نمونه حاوی نیکل و تنظیم pH  محلول روی 9، هفت میلی‌لیتر از محلول جاذب به آن افزوده و به‌مدت 15 دقیقه هم زده شد. سپس فاز آبی و جاذب توسط یک آهنربای قوی جدا شد. در نهایت با شستن آنالیت از جاذب با محلول مناسب، جذب آن توسط دستگاه اسپکترومتری جذب اتمی شعله‌ای اندازه‌گیری شد. پارامترهای مؤثر بر استخراج و پیش‌تغلیظ نیکل بررسی و بهینه شدند. تحت شرایط بهینه، منحنی کالیبراسیون در محدوده 5/2 تا 375 میکروگرم در لیتر خطی بوده و حد تشخیص روش برابر 8/0 میکروگرم در لیتر بود. این روش توسعه یافته با موفقیت برای تعیین مقدار نیکل در نمونه‌های آبی به‌کار برده شد. مقدار راندمان نسبی اندازه‌گیری نیکل در نمونه‌های آبی 7/98-1/102 درصد به‌دست آمد. نتایج نشان می‌دهد نانولوله‌های کربنی مغناطیسی می‌توانند به‌عنوان جاذب مؤثر و ارزان برای پیش‌تغلیظ و استخراج نیکل از نمونه‌های حقیقی به‌کار روند.