Zorg en talentontwikkeling voor hoogbegaafde kinderen : De nomologische validiteit van een modelplan van aanpak vanuit een consultatiepraktijk in Vlaanderen

Veel modellen van hoogbegaafdheid richten zich op talentontwikkeling en goede prestaties bij hoogbegaafde kinderen, maar het sociaal-emotioneel welbevinden is hierin vaak nog ondergeschikt. Het Groeimodel, geintroduceerd in dit artikel, stelt dan ook beide uitgangspunten centraal zodat er optimaal ingespeeld kan worden op de toenemende vraag van het oplossen van problemen en zodat tegelijkertijd de positieve insteek van talentontwikkeling bewaard blijft. In dit literatuuronderzoek zijn 87 empirische artikelen geanalyseerd om de nomologische validiteit van het Groeimodel te onderzoeken. De resultaten indiceren dat dit model uit valide concepten bestaat en deze doorgaans een duidelijke samenhang vertonen met goede prestaties en sociaal-emotioneel welbevinden. Het literatuuroverzicht maakt duidelijk dat de rol van hoge intelligentie en creativiteit hierin op zich beperkt is, maar dat factoren als een hoge intrinsieke motivatie, ondersteunend gezin en schoolklimaat, en toereikend cognitief aanbod juist een (zeer) belangrijke rol spelen. Andersom lijken factoren als het (gevoel van) anders zijn, moeite met falen, overpresteren, gebrekkige studievaardigheden en de aanwezigheid van comorbiditeit juist een negatieve rol te spelen binnen de talent- en/of sociaal-emotionele ontwikkeling van hoogbegaafde kinderen. Dit onderzoek vormt een eerste belangrijke aanzet tot de validering van het Groeimodel. Vervolgonderzoek is nodig om het model in zijn totaliteit te onderzoeken.