Postmenopozal Osteoporozda Paraoksonaz 1 L55M ve Q192R Polimorfizminin İlişkisinin Değerlendirilmesi

Osteoporoz, toplumda yaygin gorunen, kemik mikro mimarisinde bozulma ve dusuk kemik kutlesi ile karakterize sistemik bir hastaliktir. Calismamizin amaci paraoksonaz (PON1) geninin 584A>G(Gln192Arg) ve 172T>A(Leu55Met) polimorfizmleri ile postmenopozal osteoporoz ile iliskisinin olup olmadigini saptamaktir. Eskisehir Osmangazi Universitesi Tip Fakultesi Fiziksel Tip ve Rehabilitasyon Anabilim Dali Klinigi’nde takipli 143 postmenopozal osteoporozu olan ve 102 saglikli kadin calismaya dahil edildi. Calisma retrospektif olarak planlandi. Genotipler alel-spesifik DNA primeri ve floresan ozellikli DNA probu kullanilarak qPCR cihazinda (The Applied Biosystems® StepOne™) belirlendi. PON1 584A>G polimorfizminin genotip ve alel frekanslarinda gruplar arasinda istatistiksel olarak anlamli bir fark bulunmamistir ( p =0.362 ve p =0.318). PON1 172T>A polimorfizminin genotip ve alel frekanslari karsilastirildiginda ise, saglikli bireylere gore postmenopozal osteoporozu olanlarda T alelinin istatistiksel olarak anlamli derecede yuksek bulundugu (sirasiyla p A(Leu55Met) gen polimorfizmi ile postmenopozal osteoporoz arasinda iliski oldugu gosterildi.