بررسی عملکرد مدل سبال کوهستانی در برآورد تبخیروتعرق واقعی . مطالعه موردی: شهرستانهای شرق دریاچه ارومیه

سنجش از دور از طریق محاسبه بیلان انرژی سطح زمین (SEBAL ) با ارائه تخمینی از میزان تبخیر – تعرق واقعی با حداقل استفاده از داده های زمینی دارای پتانسیلی بسیار بالا برای اصلاح الگوی کشت و مدیریت منابع آبی در مناطقی بسیار وسیع می باشد. این پژوهش با هدف تعیین تبخیر – تعرق واقعی گیاه مرجع در شهرستانهای شرق دریاچه ارومیه ، از 4 تصویر ماهواره لندست 8 در طول فصول زراعی در تاریخهای 27 اگوست (5 شهریور 1392)، 14 اگوست (23 مرداد 1393)، 4 سپتامبر (14 شهریور 1395) و 22 اگوست (31 مرداد 1396) به ترتیب مربوط به سالهای 2013، 2014، 2016 و 2017 استفاده کرده است .همچنین داده های هواشناسی مورد نیاز ، بر اساس معادله بیلان انرژی سطح (سبال )به کارگرفته شده است . نتایج نشان داد، که مقدار تبخیر- تعرق واقعی محاسبه شده از مدل سبال برای گیاه مرجع در مرحله ابتدایی رشد، مرحله توسعه، مرحله میانی و پایانی رشد بترتیب حداکثر66/18 ،99/23، 96/14 و30/16 میلیمتر در روز است. مقادیر حاصل از سنجش از دور، برای ارزیابی با روشهای فائو- پنمن- مانتیث و تشتک تبخیر مورد مقایسه قرار گرفت و مشاهده شد که RMSE و MAE نسبت به روش فائو- پنمن – مانتیث بترتیب 25/4 و 28/4 میلیمتر در روز است. نتایج حاصل حاکی از آن بود که مدل سبال قادر است پاسخهای معتبری را با صحت و دقت کافی در زمان نسبتا کوتاهی ارائه نماید و می تواند به عنوان روشی کارآمد و سودمند در سازماندهی منابع آب و بهینه سازی مصرف در تأمین نیاز آبی گیاهان از اهمیت ویژهای برخوردار باشد.