Yabancı Dil Öğretmenlerinin Bilişleri ile Eylemleri Arasındaki İlişkiler: Üniversite Öğretim Elemanlarından Bulgular

Ogretmen bilisi ve ogretmen eylemi, ogretimin birbiriyle iliskili iki temel kavramidir ve bu nedenle ogretimin dogasini ve basari uzerindeki etkisini anlayabilmek icin birlikte ve derinlemesine incelenmeleri gerekir. Dil ogretmenlerinin bilisleri ve eylemleri arasindaki iliskiyi incelemek, dilin ogretildigi ortamlarda yurutulen mevcut ve gelecekteki uygulamalari bilgilendirme ve yonlendirme potansiyelini tasir. Bu noktadan hareketle, bu iliskisel calisma, dil ogretmenlerinin dil ogrenmeye dair bilislerinin dil ogretim uygulamalarini hangi bicimlerde yordayabilecegini arastirmayi amaclamistir. Veriler, Turkiye’nin cesitli yuksekogretim kurumlarinda gorevli 606 ogretim elemanindan, kesitsel tarama envanteri kullanilarak toplanmis, kanonik korelasyon yontemi ile analiz edilmistir. Verilerin analizi asamasinda cok degiskenli normallik, dogrusallik (degiskenler ve dogrusal bilesenler arasinda), es varyanslik ve coklu dogrusal baglanti boyutlari da test edilmistir. Calismanin genel sonuclari, dil ogrenmede oncelikler konusunda edinc odakli bir yaklasim benimseyen ve onceden belirlenmis kurallari soylendigi gibi uygulayan yurutucu ogrencileri tercih eden katilimcilarin, geleneksel egitim anlayisina daha yatkin olabilecegini ve ogretimi planlama ve yanlis duzeltme konusunda iletisimsel uygulamalardan uzaklasabilecegini ortaya koymustur. Benzer sekilde, kendi onceliklerine karar verebilen kural koyucu ogrencileri tercih etmeyen katilimcilarin da ogretimi planlama ve yanlis duzeltme konusunda iletisimsel uygulamalardan uzaklasabilecegi ve geleneksel egitim anlayisina daha yatkin olabilecegi gozlenmistir.