بررسی کارکرد نمادین اعداد و اشکال در ساختار خسرو و شیرین نظامی

کشف ساختار یک اثر، نقشی برجسته در دستیابی به مضمون و محتوا و لایه‏های پنهان معنایی آن دارد. بسیاری از اساطیر، افسانه‏ها، قصه‎های پریان و روایاتی با درونمایة نمادین، دارای ساختارهایی نظام‎مند و نمادین هستند که اعدد و اشکال و نگاره‏ها در آنها کاربردی برجسته دارند. از جملة این متون، منظومة خسرو و شیرین نظامی است که روایتگر داستانی تاریخی است که به افسانه‏ها پیوسته و از این روی دارای مضامین و مفاهیم نمادین و کهن‎الگویی است و باید به دنبال ساختاری نمادین در آن بود؛ ساختاری که اشکالی چون: ماندالا، مربع و مثلث که ارتباطی برجسته با اعداد دو و سه و چهار دارد، زیربنای اصلی حرکت و چینش و گزینش اشخاص و عناصر داستانی را معین می‏کند. در این مقاله به چگونگی ارتباط و نقش اعداد و معانی نمادین منظومه، به روش تحلیل و توصیف متن پاسخ داده می شود. نتیجه بررسی نشان می دهد که در این اثر، حرکت قهرمان روایت، حرکتی ماندالایی است که آغاز و پایان آن در جغرافیای داستان یکی است و در پایان این ماندالای چهارتو، چهارگوشه‏ای وعده داده شده، جایگزین مربع آشفتة آغاز داستان می‎شود و به تعبیری روانشناختی، خسروپرویز به فرایند فردیت روانی دست می‎یابد