آسیبشناسی مدیریت سیاسی فضا در کلانشهر تهران

کلان‌‌شهر تهران مرکزیت اداری-سیاسی کشور را در درون و برون مرزهای سیاسی تنظیم می‌‌کند و در تعامل با سایر نقاط جهان در ابعاد مختلف سیاسی، امنیتی، اقتصادی و فرهنگی درجۀ بالایی از تأثیرپذیری و تأثیرگذاری را در یک تحلیل سیستمی آشکار می‌‌سازد. سیستم شهری تهران، باز و چندوجهی است که با تعارض و ناپایداری‌‌های زیادی مواجه است. به نظر می‌‌رسد نبود یک کارکرد مشخص برای کلان‌‌شهر تهران، توصیف سیستمی از آن را با مشکل روبه‌رو و کارآمدی نهادهای مدنی و دولتی در آن را به‌شدت تضعیف می‌‌کند. سپس زمینه‌‌های اصلی و بالقوه در شکل‌‌گیری و بروز عوامل استراتژیک چهارگانه (فرصت‌‌ها، تهدیدها، نقاط قوت و نقاط ضعف) در محیط بیرونی و درونی مورد شناسایی قرار گرفت. یافته‌‌ها نشان می‌‌دهد از میان عوامل مختلف بیرونی مؤثر در مدیریت سیاسی فضای کلان‌‌شهر تهران، عامل تهیۀ طرح مجموعۀ شهری با امتیاز وزنی (84/0) به‌ترتیب به‌عنوان مهم‌ترین فرصت‌‌ و عامل تعدد و تفرق قلمروهای حکومتی و مدیریت کلان‌‌شهر تهران (33/0)، مهم‌ترین تهدید پیش‌روی مدیریت سیاسی فضا در مجموعۀ کلان‌‌شهری تهران محسوب می‌‌شوند. تفرق و چندپارگی، از ویژگی‌‌های بارز نظام مدیریت شهری تهران است که همین عامل باعث شده است نظام مدیریت و ادارۀ این کلان‌‌شهر نتواند فضایی شهری و به‌تبع آن فرایندهای اجتماعی، سیاسی، کالبدی، زیست‌‌محیطی و اقتصادی را به‌صورت سیستماتیک تحت پوشش قرار دهد.