Türkı̇ye’de sı̇vı̇l toplum kuruluşları bağlamında örgün dı̇n eğı̇tı̇mı̇ tartışmaları: Din kültürü ve ahlak bilgisi dersi örneği

Turkiye’de egitim sisteminin devlet merkezli otoriter yapilanmasi, gittikce derinlesen talep ve itiraz arziyla karsi karsiya bulunmaktadir. Sivil toplum kuruluslari (STK) temsil ettikleri toplumsal kitlenin taleplerini kurumsal tarzda sunarak politik baski unsuru olarak konumlanmaktadirlar. Turkiye’de orgun din egitiminin unsurlarindan biri olan Din Kulturu ve Ahlak Bilgisi (DKAB) dersi talep ve itirazlar konusundaki en zengin icerige sahip ders olarak gundeme tasinmaktadir. Sivil toplum kuruluslarinin 1990’dan itibaren bu tartisma zemininde yer almaya basladiklari ve etkilerini gunden gune artirdiklari tespit edilmektedir. Bu calismada profesyonellesmelerinin esliginde din egitimiyle iliskileri donusen, degisen ve gelisen STK’larin orgun din egitiminin bir parcasi olan DKAB dersine yonelik yaklasimlari ve din egitimi politikalarina olan etkilerinin, kendi calismalarindan hareketle ortaya konulmasi amaclanmistir. Calisma, nitel bir coklu durum calismasi olarak tasarlanmis, maksimum cesitlilik orneklemesi yontemiyle secilen 28 STK’dan dokuman incelemesi yontemiyle edinilen veriler betimsel bir yaklasimla analiz edilmistir. DKAB dersi baglaminda arastirma bulgulari ‘dersin statusu’, ‘laiklik’, ‘egitim ve din egitimi politikalari’, ‘muafiyet’ ve ‘egitim bilesenleri’ olarak 5 kategoride degerlendirilmistir. Calisma sonucunda politikayi etkilemeye yonelen calismalarin cok azinin veri destekli arastirmalarla gerceklestirildigi, cogunlukla ideolojik yaklasimlarini yansittiklari ve din egitimine katkida bulun(a)madiklari tespit edilmistir.