IgA Nefropatili Hastada Staphylococcus Aureus Bakteriyemisi ve Sefalosporin Toksitesi

IgA nefropatisi dunya genelinde en sik gorulen glomerulonefritler arasinda yer almaktadir. Hastalik primer glomerulopati olarak ortaya cikabilecegi gibi hepatobiliyer, otoimmun hastaliklar, bakteriyel ve viral enfeksiyonlar veya neoplaziler gibi sekonder nedenlere bagli da ortaya cikabilmektedir. Hastalarin % 15-40'i 10-20 yil icinde son donem bobrek yetmezligine gidecek sekilde, renal disfonksiyonla kendini gosterebilir. IgA nefropatisi tedavisinde omega yag asitleri, anjiotensin donusturucu enzim inhibitorleri (ACE inh.) veya anjiotensin reseptor blokorleri (ARB), hidroksimetil glutaril (HMG) CoA reduktaz inhibitorleri ve immunsupresif tedavi yer almaktadir. Immunsupresif tedaviye direnc olusabilmekte, renal transplantasyona ragmen hastalik nuks edebilmektedir. Kronik renal yetmezlik gelisen hastalarda renal replasman tedavisinde kateterizasyon sonrasi enfeksiyon riski yuksek olup bunlar arasinda S. aureus ta yer almaktadir. S. aureus bakteriyemisi sonrasi septik emboli, derin doku abseleri, infektif endokardit, septik tromboflebit vb. riski yuksektir. Olgumuzda IgA nefropatisi bagli kronik renal yetmezlikli hastada gelisen S. aureus enfeksiyonuna sekonder septik kraniyal embo-li ve sefalosporine bagli ensefalopati gelisimi sunulmustur.