Resilience-Based Framework for Distributed Generation Planning in Distribution Networks
2020
حوادث رخ داده با احتمال وقوع پایین و تأثیر بالا، که سالانه خسارات بالایی وارد می کنند، سلامت شبکه های توزیع را به صورت جدی تهدید می کنند. از این رو در سراسرجهان لزوم توجه به بحث افزایش تاب آوری شبکه و تداوم تأمین برق بیش از پیش احساس می شود. در شبکه های توزیع مدرن با توجه به حضور روز افزون منابع تولید پراکنده در شبکه های توزیع، یک روش جایگزین برای تأمین بار هنگام خرابی در سمت شبکه ی اصلی و بهبود تاب آوری شبکه، استفاده از منابع تولید پراکنده می باشد. در این مقاله ابتدا مفهوم تاب آوری شبکه توزیع در حضور منابع تولید پراکنده و نحوه مدل سازی حوادث طبیعی متداول مانند سیل و طوفان ارائه می گردد. سپس به منظور بررسی تأثیر منابع تولید پراکنده بر تاب آوری شبکه توزیع، شاخصی جدید بر اساس تاب آوری شبکه در قبال تأمین بار و تاب آوری منابع تولید پراکنده شامل سلول های خورشیدی و منابع گازسوز متداول، فرموله بندی شده و شاخص تاب آوری کل شبکه در حضور این منابع بدست می آید. در نهایت با استفاده از الگوریتم ژنتیک به عنوان ابزار بهینه سازی با هدف بهبود تابآوری شبکه توزیع به حل مسأله ی طراحی بهینه منابع تولید پراکنده که شامل تعیین نوع و مکان بهینه ی ظرفیت موجود این منابع در شبکه است، پرداخته می شود و با انجام مطالعات عددی بر روی یک شبکه ی توزیع واقعی کارایی روش پیشنهادی نشان داده می شود.
Keywords:
- Correction
- Source
- Cite
- Save
- Machine Reading By IdeaReader
24
References
0
Citations
NaN
KQI