Praten en prikken bij luchtweginfecties: 3,5 jaar follow-up

Achtergrond: We onderzochten het langetermijneffect van een eenmalig bezoek aan een huisarts die een CRP-sneltest gebruikte of een communicatietraining had gevolgd over het spreekuurbezoek en antibioticumvoorschriften van volwassen patienten met een luchtweginfectie op de lange termijn. Methoden: We hebben patienten na een factorieel, clustergerandomiseerd interventieonderzoek 3,5 jaar gevolgd. Van 379 patienten (20 huisartspraktijken) die hun huisarts bezochten vanwege acute hoest, hadden we complete data (88% van het originele trial cohort). Primaire uitkomstmaten waren het aantal consulten voor luchtweginfecties per patient per jaar en het percentage antibioticavoorschriften uitgeschreven tijdens deze consulten. Resultaten: Het gemiddelde aantal consulten voor luchtweginfecties was 0,40 per patient per jaar in de CRP-groep in vergelijking met 0,56 per patient per jaar in de groep zonder CRP-sneltest (p = 0,12). Voor de communicatietrainingsgroep en de groep zonder communicatietraining waren dit respectievelijk 0,36 en 0,57 consulten per patient per jaar (p = 0,09). Tijdens follow-up werd in de CRP-groep 30,7% van de luchtweginfecties behandeld met antibiotica in vergelijking met 35,7% in de groep zonder CRP (p = 0,36). Voor de communicatietrainingsgroep in vergelijking met de groep zonder communicatietraining was dit respectievelijk 26,3% en 39,1% (p = 0,02), respectievelijk. Conclusie: Het gebruik van een CRP-sneltest of toepassing van verbeterde communicatieve vaardigheden door huisartsen zorgt er niet voor dat patienten minder vaak of vaker het spreekuur bezoeken voor luchtweginfecties. De CRP-sneltest werd slechts sporadisch ingezet bij dezelfde patient en medicaliseert derhalve niet. Patienten die werden gezien door een huisarts die de communicatietraining had gevolgd, kregen ook in de 3,5 jaar na de trial significant minder antibiotica voor luchtweginfecties.