راهبردهای آمایش مناطق مرزی بر اساس مدلهای SWOT – AHP و SWOT- ANP(مورد مطالعه: سیستان و بلوچستان)

هدف از مقالة حاضر تدوین راهبردهایی جهت توسعة مناطق مرزی استان سیستان و بلوچستان است. در این تحقیق روش پژوهش توصیفی- تحلیلی است. همچنین، تحقیق مورد نظر از نوع تحقیقات کاربردی است و شیوه‌های جمع‌آوری اطلاعات اسنادی و میدانی و در قالب پرسشنامه انجام گرفته است و روایی پرسشنامة حاضر توسط ۲۰ نفر از متخصصان برنامه­ریزی شهری و روستایی، شهرسازی و آمایش سرزمین بررسی و تأیید شد. مدل­های به‌کار گرفته‌شده در این تحقیق مدل‌های ترکیبی SWOT-ANP و SWOT- AHP   است. در نتیجه، سنجش قابلیت­ها و محدودیت­های آمایش مناطق مرزی به لحاظ توسعه انجام گرفته است، برای رسیدن به این هدف و با بهره­گیری از فن SWOT نقاط قوت و ضعف (عوامل داخلی)، و فرصت­ها و تهدیدها (عوامل خارجی) شناسایی شد و با به‌کارگیری مدل ANP و AHP مجموعة عوامل داخلی و خارجی جهت اتخاذ بهترین راهبرد (SO,WO,ST,WT) وزن‌دهی شد. یافته­های پژوهش نشان می­دهد در مدل SWOT-ANP، راهبرد، SO با امتیاز وزنی 28152/0 مهم‌ترین راهبرد، و راهبرد ST با امتیاز وزنی 26573/0، راهبرد جایگزین است. همچنین، در مدل SWOT- AHP، راهبرد ST با امتیاز وزنی 705/0 به عنوان مهم­ترین راهبرد و راهبرد WO با امتیاز 601/0 به عنوان راهبرد جایگزین انتخاب شده ­است.