تحلیل تاریخنگاری محلی ایران پسامشروطه (1336-1324هـ.ق)

تاریخ‌نگاری محلی دوره قاجار، تحت تاثیر تحولات سیاسی-اجتماعی این دوره دگرگونی‌هایی یافت. این پژوهش به تاریخ‌های محلی پسامشروطه می‌پردازد و ضمن معرفی 6 اثر در این دوران سه شاخص ملی‌گرایی (باستان‌گرایانه)، بازتاب وقایع سیاسی مشروطه در این آثار و فقدان نگرش و چشم‌انداز برون‌مرزی در آنهارا مورد بررسی قرار می‌دهد. هدف این پژوهش آن است که بررسی کند تاریخ‌های محلی پسامشروطه تا چه حد تحت تاثیر جنبش مشروطه بوده اند و مواضع نویسندگان آنها در این خصوص چگونه بوده است. این پژوهش با استفاده از روش کتابخانه‌ای و با شیوه توصیفی، تحلیلی به بررسی داده‌ها پرداخته است. دستاورد این پژوهش حاکی از آن است که تاریخ بختیاری و تاریخ دلگشای اوز طرفدار مشروطه و تاحدی آشنا با مفاهیم ملی‌گرایی و به‌گونه‌ای وقایع مشروطه در آنها بازتاب یافته ولی دواثر مخالف مشروطه، آثارالرضا و تاریخ نصف جهان به ملی‌گرایی و وقایع مشروطه بی‌اعتنا بوده و دو اثر بندرعباس و خلیج‌فارس و تاریخ لارستان که موضعی بی‌طرفانه ابراز کرده اند؛ ملی‌گرایی را بازتاب داده اما به وقایع مشروطه نپرداخته اند وتمامی آنها چشم اندازی گسترده وبرون مرزی نداشته اند.