TARİHİ YAPILARA YAPILAN ÇAĞDAŞ EK/YAPININ PALİMPSEST KAVRAMI ÖZELİNDE DEĞERLENDİRİLMESİ: DANİEL LİBESKİND BERLİN YAHUDİ MÜZESİ

A rastirmanin amaci, gelisen teknoloji ve ihtiyaclar sonucu tarihi yapilari canli tutulmak amaciyla yapilan cagdas ek/yapinin olusturdugu birlikteligi palimpsest kavrami cercevesinde sorgulamak ve palimpsest kavraminin cagdas mimarlik doneminde nasil anlamlanarak var oldugu/olacagi irdelenmektedir. Palimpsesti olusturan sadece eski ve yeninin birlikte olmasi degil, onu var eden bellekle butunleserek bir kimlik olusturmasidir. Bu amacla, bir palimpsest ornegi olan Daniel Libeskind’in tasarlamis oldugu Berlin Yahudi Muzesi ele alinmaktadir. Libeskind tasariminin temelinde toplumun kollektif bellegini esas alarak Berlin Yahudi Muzesi’ni tasarlamistir. Eski-yeni yapi arasindaki kurgu ve mekanlarla kollektif bellegi somutlastirarak orayi yer haline getirmeyi amaclamistir. Bu sekilde insanlar, mekani deneyimleyerek/yerin ruhunu hissederek kollektif hafizalarinda var olanin gecmis ve gelecek baglaminda surdurebilirligini saglamaktadir. Bu baglamda calisma kapsaminda oncelikle; palimpsest ve kollektif bellek teorik okumalariyla kavramsal alt yapi olusturulmaya calisilmaktadir. Devaminda ise tasarlanan yapinin genel ozellikleri incelenerek tarihi yapiyla cagdas ekin olusturdugu kimlik ozelinde palimpsest kavrami tartismaya konu edilmektedir. Calisma bulgulari; kollektif bellegi yasatma gayretiyle yapilan Berlin Yahudi Muzesi’nin yanindaki tarihi yapiyla yapmis oldugu etkilesim sonucu olusturdugu aura ile bir palimpsest ornegi oldugu ve palimpsest kavrami, ozellikle tarihi yapilara yapilan cagdas ek/yapi baglaminda cagdas mimarlik doneminin bir soylemi haline gelecegi dusuncesini destekler niteliktedir.