تحلیل تاثیر پدیدههای جغرافیایی در توزیع فضایی سکونتگاههای عصر مفرغ (3000-1500 ق.م) اردبیل
2018
مقاله حاضر درصدد است، براساس مطالعات باستانشناختی و جغرافیایی- که در استان اردبیل صورت گرفته است،- به بررسی تحلیلی نقش شرایط جغرافیایی و ساختارهای طبیعی در شکلگیری، توسعه و افول قلعههای پیش از تاریخی استان اردبیل بپردازد. پژوهش حاضر به شیوه توصیفی– تحلیلی و با رویکردی میانرشتهای، با استفاده از تصاویر ماهوارهای پردازش شده، مستندات تاریخی، بررسیهای سیستماتیک میدانی و کاوشهای باستانشناسی، در پی پاسخ به این پرسش است که الگوی سکونتگاههای هزاره سوم و دوم پ.م استان اردبیل چگونه بوده و عوامل جغرافیایی و طبیعی در این امر چگونه و تا چه حد تأثیرگذار بودهاند؟ نتایج تحقیق نشان میدهد، پدیدههای جغرافیایی نقش بارزی در پراکنش فضایی، تعیین نوع کارکرد و میزان اهمیت قلعههای عصر مفرغ استان اردبیل داشته است. تحلیل پراکنش فضایی قلعهها و برهم کنشهای سیاسی- اقتصادی آنها با یکدیگر، این فرضیه را به ذهن متبادر میسازد که الگوی حاکم بر تعاملات سیاسی- اقتصادی قلعههای استان اردبیل، قرابت نزدیکی با الگوی مکان مرکزی کریستالر دارد؛ به گونهای که نظریه مکان مرکزی در این محدوده جغرافیایی قابل پیگیری است. براساس این الگو، قلعه خسرو، قلعه مرکزی بوده و در پیرامون آن قلعههای کوچکتری مانند زینو، شیندیر شامی، کیچیک یوردی، شیطان داشی و ... قلعههای اقماری آن بودهاند. از جمله مشخصههای ظاهری قلعه مرکزی (قلعه خسرو)، وسعت زیاد محوطه و قرار داشتن یک گورستان بزرگ در کنار آن میباشد. از مشخصههای اصلی قلعههای اقماری نیز میتوان به وسعت کم، پراکندگی در اطراف قلعه مرکزی با فواصل مشخص، محافظت از حدود و ثغور قلعه مرکزی و راههای ارتباطی اشاره کرد.
- Correction
- Source
- Cite
- Save
- Machine Reading By IdeaReader
0
References
0
Citations
NaN
KQI