تعیین فراوانی پولیپها و تومورهای کولورکتال در کولونوسکوپیهای انجام شده در بیمارستان شریعتی تهران از آذر ماه 1379 تا آذر ماه 1381

زمينه و هدف: سرطان کولورکتال که سومين سرطان شايع و سومين علت مرگ و مير ناشی از سرطان می‌باشد، در اکثر موارد از يک زمينه خوش خيم پوليپ آدنوماتوز منشا می‌گيرد. کشف و درمان اين موارد می‌تواند از بروز و شيوع سرطان‌های کولورکتال بکاهد. يکی از راه‌های موجود در اين زمينه، کولونوسکوپی می‌باشد که دقت آن در تشخيص پوليپ‌های کوچک و مراحل ابتدايی سرطان از بسياری روش‌های ديگر از جمله باريم انما بيشتر است. همچنين يکی ديگر از مزايای آن توانايی برداشتن توده و يا بيوپسی از ضايعات می‌باشد. هدف از اين مطالعه تعيين فراوانی پوليپ‌ها و تومورهای کولورکتال در کولونوسکوپی‌های انجام شده در بيمارستان شريعتی تهران از آذر ماه 1379 تا آذر ماه 1381 می‌باشد. روش بررسی: اين مطالعه به روش مقطعی تحليلی (Analytical Cross sectional) و گذشته‌نگر (Retrospective) انجام شده است. جمع‌آوری نمونه‌ها به روش سرشماری (Census) از بيماران کولونوسکوپی شده در بيمارستان دکتر شريعتی تهران، از آذرماه 1379 تا آذرماه 1381 می‌باشد. برای هر فرد مورد مطالعه يک فرم جمع‌آوری اطلاعات شامل سن، جنس، محل پوليپ،‌ محل تومور، اندازه پوليپ، اندازه تومور و نوع پوليپ تکميل گرديد. داده‌ها با استفاده از نرم‌افزار آماری SPSS V. 11.5 مورد تجزيه و تحليل قرار گرفت که در آناليز تحليلی داده‌ها از آزمون‌های آماری Chi2 و Student t-test بهره گرفته شد. يافته‌ها: از 993 فرد مورد مطالعه، 529 نفر (3/53%) مرد و 464 نفر (7/46%) زن بودند. فراوانی پوليپ‌ها 153 مورد (4/15%) و فراوانی تومور‌ها 48 مورد (8/4%) بود. بين فراوانی پوليپ‌ها با محل پوليپ ارتباط آماری معنی‌داری وجود داشت (01/0>P) و بيشترين فراوانی در کولون سيگموئيد (5/76%) مشاهده شد. بين فراوانی تومور با محل آن نيز رابطه آماری معنی‌داری وجود داشت (01/0>P) و بيشترين فراوانی در کولون رکتوسيگموئيد (8/70%) مشاهده شد. فراوانی تومورها و پوليپ‌ها در مردان به ترتيب 6/1و 7/1 برابر زنان بود. نتيجه‌گيری: با توجه به نتايج مطالعه و همچنين مکان‌های شايع پوليپ‌ها و تومور‌ها، استفاده از روش سيگموئيدوسکوپی قابل انعطاف، می‌تواند بسياری از موارد پوليپ‌ها و تومورهای کولورکتال قابل دسترس را کشف و تا حدودی درمان کند و به اين ترتيب از شمار کثيری از سرطان‌های کولورکتال، پيشگيری به عمل خواهد آمد. همچنين در درجه بعدی کولونوسکوپی می‌تواند مواردی را که در رکتوسيگموئيدوسکوپی قابل دسترسی نيست کشف و از موارد مشکوک بيوپسی تهيه کند.