Ostra zatorowość płucna u chorych kierowanych do wczesnego inwazyjnego leczenia ostrego zespołu wieńcowego

Wstep : Rozpoznanie ostrej zatorowości plucnej (APE) jest duzym wyzwaniem klinicznym, poniewaz jej objawy nie są czule i swoiste. Bol w klatce piersiowej polączony z niedokrwiennymi zmianami w EKG i/lub podwyzszonym stezeniem troponiny we krwi stanowi podstawe rozpoznania ostrego zespolu wiencowego (ACS), jednak objawy te wystepują takze w APE. Material i metody : Badaniem objeto 18 osob spośrod 625 kolejnych chorych z ACS skierowanych do wczesnego inwazyjnego leczenia, u ktorych wynik koronarografii byl prawidlowy lub prawie prawidlowy. Angiografie plucną wykonano u 7 pacjentow (30%) z klinicznym podejrzeniem APE opartym, poza bolem w klatce piersiowej, na przynajmniej 2 innych objawach lub czynnikach ryzyka APE (dusznośc, omdlenie, przebyta zakrzepicy zylna, schorzenie nowotworowe, operacja, przedluzone unieruchomienie, otylośc). Wyniki : Potwierdzono APE u wszystkich 7 chorych (wskaźnik Millera: 9,7 ± 3,3, zakres: 6-15, średnie ciśnienie w tetnicy plucnej: 24 ± 5,2 mm Hg, zakres: 18-30 mm Hg, stezenie troponiny: 0,55 ± 0,7, zakres: 0-2,6 ng/ml, stezenie D-dimerow: 2901 ± 2709 ng/l, zakres: 286-7220 ng/ml). Poddając pacjentow ocenie klinicznego prawdopodobienstwa wedlug Wells i wsp., 6 z nich uzyskalo wynik ponizej 2 pkt (niskie prawdopodobienstwo APE), a u 2 osob wynik testu D-dimerow byl prawidlowy. Wnioski : Ostrą zatorowośc plucną mozna stwierdzic u znacznej cześci chorych z prawidlowymi naczyniami wiencowymi skierowanymi z rozpoznaniem ACS do wczesnego leczenia inwazyjnego. Jednak kliniczne objawy, prosty wskaźnik prawdopodobienstwa APE i dane laboratoryjne są zbyt malo uzyteczne, aby podejrzewac APE jeszcze przed wykonaniem angiografii wiencowej.