تأثیر آموزش شیوه زندگی سالم بر شاخصهای سلامت (فشارخون و قند خون) سالمندان حاضر در پارکهای شهر رفسنجان

مقدمه: افزایش تعداد سالمندان، نگاه جامعه جهانی را به ارتقاء سبک زندگی در افراد مسن معطوف داشته است. از طرفی، آموزش شیوه زندگی سالم می‌تواند در بهبود شاخص­های سلامتی مؤثر باشد. لذا این مطالعه با هدف تعیین تأثیر آموزش شیوه زندگی سالم بر برخی شاخص‌های سلامت سالمندان حاضر در پارک‌های شهر رفسنجان در سال 1396 انجام شد. مواد و روش ­ها: در این مطالعه نیمه تجربی، جامعه پژوهش سالمندان مراجعه‌کننده به پارک‌های شهر رفسنجان و ابزار جمع‌آوری اطلاعات شامل دستگاه کنترل فشارخون Rishter، دستگاه گلوکومتری EasyGluco و پرسشنامه دموگرافیک بوده است. نمونه‌های گروه مداخله (36 نفر) و کنترل (35 نفر) از چهار پارک متفاوت، به ‌طور در دسترس انتخاب شدند. نحوه اجرای برنامه آموزشی شیوه زندگی سالم به ‌روش سخنرانی، بحث گروهی و مشارکت سالمندان طی 8 جلسه 1 ساعته بوده است. پارامترهای تحقیق توسط پرسش­نامه و چک‌لیست­ در زمان‌های بلافاصله و دو ماه بعد از مداخله، سنجش شده و با داده‌های قبل از مداخله مقایسه گردیدند. جهت تحلیل داده­ها از آزمون‌های آماریt  مستقل، فیشر وکای اسکوئر استفاده گردید.  یافته ­ها: شرکت‌کنندگان دو گروه از لحاظ مشخصات دموگرافیک، تفاوت معنی‌دار آماری نداشتند. میانگین فشارخون سیستول، بلافاصله (003/0p=) و 2 ماه بعد از مداخله (006/0p=) بین دو گروه به‌طور معنی‌دار متفاوت بود. اما میانگین فشارخون دیاستول (003/0p=) و قند خون (005/0=p) تنها 2 ماه بعد از مداخله بین دو گروه متفاوت بود. نتیجه ­گیری: آموزش نه‌تنها باعث افزایش دانش سالمندان شد بلکه کیفیت زندگی‌شان را نیز بهبود بخشید. بنابراین، پیشنهاد می‌شود برنامه‌های آموزش سبک زندگی سالم از طریق سازمان­های مربوطه برای عموم سالمندان برگزار گردد.