ارتباط طول مراحل زایمانی با نوع زایمان در زنان نخست زا در دو گروه زایمان فیزیولوژیک و مرسوم

مقدمه: طولانی شدن مراحل زایمان، منجر به ایجاد پیامدهای نامطلوب زایمانی شامل افزایش زایمان سزارین، بستری نوزاد در بخش مراقبت های ویژه، عفونت بعد از زایمان و افزایش بار اقتصادی بر مردم و جامعه می شود. مطالعه حاضر با هدف بررسی ارتباط طول مدت مراحل زایمانی با نوع زایمان (فیزیواوژیک یا مرسوم) در زنان نخست زا انجام شد. روش کار: این مطالعه کارآزمایی بالینی یک سوکور در سال 91-1390 بر روی 370 مادر نخست زا در بیمارستان شهید نورانی تالش انجام شد. افراد به صورت تصادفی در دو گروه 185 نفره جهت انجام زایمان فیزیولوژیک و مرسوم قرار گرفتند. اطلاعات مورد نیاز در این مطالعه از طریق مشاهده سیر زایمان، مصاحبه با مادران و مطالعه مندرجات پرونده آن ها گردآوری شد. ابزار جمع‌آوری اطلاعات، چک لیستی شامل مشخصات واحد های پژوهش، فرم پارتوگراف، ارزیابی مراحل اول، دوم و سوم بود. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار آماری SPSS (نسخه 13) و آزمون های تی و کای اسکوئر انجام شد. میزان p کمتر از 05/0 معنی دار در نظر گرفته شد. یافته ها: دو گروه از نظر میانگین طول مدت مرحله اول و دوم زایمان اختلاف معنی داری داشتند (001/0p<). طول مرحله اول و دوم زایمان در گروه زایمان فیزیولوژیک (48/123±23/421) طولانی تر از گروه زایمان مرسوم (28/131±45/243) بود (001/0p<). اما دو گروه از نظر میانگین طول مدت مرحله سوم تفاوت آماری معنی داری نداشتند (72/0=p). میزان زایمان طبیعی با اپی زیاتومی (9/44%) و سزارین (1/35%) در گروه زایمان مرسوم بیشتر از میزان زایمان طبیعی با اپی زیاتومی (9/18%) و سزارین (4/11%) در گروه زایمان فیزیولوژیک بود (001/0p<). زایمان طبیعی بدون اپی زیاتومی در گروه زایمان فیزیولوژیک (7/69%) بیشتر از گروه زایمان مرسوم (20%) بود که دو گروه از این نظر اختلاف آماری معنی داری داشتند (001/0p<). نتیجه گیری: بر خلاف زایمان مرسوم، با افزایش طول مدت مراحل زایمانی در گروه زایمان فیزیولوژیک، میزان زایمان سزارین کاهش و زایمان طبیعی افزایش یافت.