ارزیابی اثرات گردشگری خانههای دوم بر روی کیفیت زندگی ساکنین دائمی (مطالعه موردی: دهستان سعیدآباد- شهرستان ایجرود)

گردشگری روستایی به عنوان یک فعالیت اجتماعی- اقتصادی می‌تواند نقش مهمی در تنوع بخشی به اقتصاد روستایی از طریق ایجاد زمینه‌های شغلی و درآمدی جدید برعهده بگیرد که همین امر نیز می‌تواند به بهبود زندگی و ارتقای کیفیت آن در جوامع روستایی کمک کند. هدف این پژوهش بررسی تاثیرات گردشگری و توسعه خانه های دوم در شاخص‌های کیفیت زندگی ساکنین دائمی در مناطق روستایی دهستان سعیدآباد از توابع شهرستان ایجرود است. نوع تحقیق کاربردی و روش مورد استفاده توصیفی- تحلیلی است. برای گردآوری داده‌ها از رپرسشنامه استفاده شده است. برای تجزیه و تحلیل داده‌ها از آزمون‌های آماری t تک نمونه‌ای و رگرسیون چندمتغیره استفاده گردید. جامعه آماری تحقیق روستاهای واقع در محدوده دهستان سعیدآباد است که از 818 خانوار ساکن دائمی، با استفاده از فرمول نمونه‌گیری اصلاح شده کوکران 216 خانوار به عنوان نمونه انتخاب شده است. نتایج مطالعه نشان می‌دهد که توسعه گردشگری در یک دهه اخیر توانسته است تاثیرات مثبتی بر روی شاخص‌های کیفیت زندگی روستائیان داشته باشد. از طرفی دیگر، نتایج تحلیل رگرسیون با توجه به ضریب تعیین (0.924) نشاندهنده تاثیر مثبت توسعه گردشگری خانه‌های دوم در بهبود شاخص‌های کیفیت زندگی ساکنین در منطقه مورد مطالعه است. به طوری که، از بین اثرات توسعه خانه‌های دوم گردشگری در کیفیت زندگی، به ترتیب شاخص‌ اثرات اقتصادی (0.450) و ابعاد کالبدی- زیرساختی (0.349) بیشترین و شاخص ابعاد نهادی و تصمیم‌گیری (0.078) دارای کمترین میزان تاثیر در شاخص کیفیت زندگی از دیدگاه ساکنین محلی بوده است و این تاثیرات در همه موارد در سطح 99 درصد معنادار گزارش شده است.