İBÂDİYE MEZHEBİNİN HADİS ANLAYIŞI Sâlih b. Ahmed b. Seyf el-Bûsaîdî, Rivâyetu’l-Hadîs ınde’l-İbâdiyye (Dirâse Mukârana), yy., I. bsk., 1420/2000, 280 s.

Ulkemizdeki hadis arastirmalari son yillarda oldukca ileri bir duzeye ulasmis olmakla birlikte, gecmis asirlarda hadis sahasinda ortaya konan mesâinin butunuyle ele alinmadigini, bu sahada yapilacak daha pek cok sey oldugunu ifade etmemiz yerinde olur. Mesela bu kabilden olmak uzere, Hâricilerin, ozellikle asrimiza kadar varligini devam ettirmis olan Ibâdiye kolunun hadis sahasinda ortaya koymus olduklari faaliyetler hemen hemen hic ele alinmamistir.1 Iste bu nedenle biz, Ibâdilerin hadis anlayisi uzerine yapilmis olan bir Yuksek Lisans tezini tanitarak bu sahaya kucuk bir katki sunmayi dusunduk. Sâlih b. Ahmed b. Seyf el-Busaidi tarafindan Urdun Ehl-i Beyt Universitesi Fikhi ve Kânuni Arastirmalar Fakultesi’nde Yuksek Lisans Tezi olarak hazirlanan Rivâyetu’l-Hadis inde’l-Ibâdiyye (Dirâse Mukârana) adli soz konusu eser, bir giris, iki bolum, sonuc ve kaynaklar kisimlarindan olusmaktadir.