Omuz Distosisi: Ebelik Eğitim ve Uygulamalarındaki Yeri

Omuz distosisi, tum dogumlarin yaklasik %0,15-2,0'inda gorulen, ciddi maternal ve neonatal komplikasyonlara neden olan tahmin edilemeyen ve onlenemeyen acil obstetrik bir durumdur. Omuz distosisinin saptanmasi ve yonetimi, ileri duzey ebelik ve obstetri bilgi ve becerisi gerektirdigi icin ebelik egitim ve uygulamalarinda yer alan onemli bir konudur. Literature dayali olarak hazirlanan bu calismanin amaci, omuz distosisi ve yonetimi ile ilgili guncel bilgilerin paylasilmasini saglamaktir. Omuz distosisi fetus basinin dogumundan sonra, omuzlarin dogumunda basarisizlik olarak tanimlanmaktadir. Bu durum fetusun omuz boyutu ile pelvis girisi arasindaki uyumsuzluk sonucu ortaya cikabilir, on ya da arka omuzun takilmasi seklinde gelisebilecegi gibi her iki omuzda da gorulebilir. Fetal makrozomi, omuz distosisinin en onemli risk faktoru olarak gosterilmektedir. Omuz distosisi, yeterli teknik bilgi ve beceriye sahip ebe ve doktorlar tarafindan uygun yaklasimlarin secimi ve kullanilmasi ile basarili bir bicimde yonetilebilir. Literaturde omuz distosisinin yonetiminde kullanilan manevralarin birincil, ikincil ve ucuncul olarak tanimlandigi, en yaygin olarak McRoberts, Rubin, Wood ve Gaskin manevralarinin kullanildigi bildirilmektedir. Ancak etkinlik ve guvenlik bakimindan hicbir manevranin tek basina bir digerine gore ustunlugu bulunmamaktadir. Hangi mudahalenin kullanilacagi, doguma yardim eden saglik calisaninin bilgi, tercih ve deneyimine bagli olarak degisebilir. Ancak yapilan mudahalenin en az invazivden baslanarak daha invazive dogru olmasi gerekmektedir. Sonuc olarak, omuz distosinin ongorulemeyen ve onlenemeyen, cok ciddi maternal ve neonatal sonuclari olan onemli bir durum oldugu, onlenmesi, erken tanisi ve yonetiminde sistematik bir yaklasimin kullanilmasi gerektigi anlasilmaktadir. Ebelere simulasyon egitimi yolu ile omuz distosisinin yonetimi konusundaki beceri kazandirilmasi ya da mevcut bilgi ve becerilerinin iyilestirilmesi ve surecin yonetimine iliskin kanita dayali bir standardizasyonun olusturulmasi ile daha iyi sonuclar elde edilebilir.