ارزیابی آپنه انسدادی خواب پس از جراحی عقب بردن مندیبل در بیماران اسکلتال کلاس III، توسط ترکیبی از پرسشنامههای ESS، Berlin و STOP-BANG
2020
مقدمه: هدف از این مطالعه، ارزیابی بروز آپنهی انسدادی خواب(OSA/obstructive sleep apnea) بعد از جراحی عقب بردن مندیبل به صورت تک فکبا استفاده از ترکیبی از پرسشنامههای Berlin، STOP-BANG و Epworth بود. مواد و روشها: این مطالعه بصورت کارآزمایی نیمه تجربی مداخلهای، قبل و بعد، انجام گرفت. بیماران مبتلا به دفورمیتی کلاس III کاندید درمان جراحی ارتوگناتیک وارد این مطالعه شدند. سن، جنس، BMI، قطر دور گردن و میزان جابجایی رو به عقب مندیبل در چک لیست مطالعه، ثبت گردید. بروز OSA یک هفته قبل، یک ماه و شش ماه پس از عمل، توسط پرسشنامهها زیر نظر متخصص ریه ثبت شد. سطح معناداری، 05/0 تعیین شد. یافتهها: در این تحقیق، 30 نفر (15 زن و 15 مرد) با میانگین سنی 76/4±77/25 سال مشارکت داشتند.نتایج عددی پرسشنامههادر بازه یک ماه بعد از جراحی عقب بردن مندیبل نسبت به قبل از آن افزایش داشت، ولی شش ماه بعد از جراحی کاهش یافتو به حالت نرمال بیمار نزدیکتر شد. میزان جابهجایی مندیبل به سمت عقببا بروز OSA در بیماران، یک ماه و شش ماه بعد از جراحی براساس هر سه پرسشنامه ارتباط مستقیم ولی با پرسشنامه STOP-BANG ارتباط مستقیم و معناداری داشت (به ترتیب 022/0p = و 003/0p =). نتیجهگیری: نتایج حاکی از عدم وجود موارد شدید OSA، شش ماه بعد از جراحی عقب بردن مندیبل بود. همچنین شانس بروز OSA در بیماران با اضافه وزن و کسانی که جابهجایی مندیبل به مقدار زیاد انجام داده بودند بیشتر بود.تغییرات نتایج عددی پرسشنامههای خواب و بروز OSA یک ماه و شش ماه بعد عمل نسبت به قبل از آن، در بیماران با عقب بردن مندیبل تا mm5، بصورت معناداری کمتر از موارد مساوی یا بیشتر از mm5جابهجایی بود.
Keywords:
- Correction
- Source
- Cite
- Save
- Machine Reading By IdeaReader
0
References
0
Citations
NaN
KQI