آمادگی تغییر و یادگیری سازمانی (مورد مطالعه، شهرداری تهران)

در دنیای امروز تغییرات وجه مشترک تمامی عرصه‌های زندگی است و تلاش برای رویارویی صحیح با آن از مهمترین چالشهای فراروی بشر و پدیده­های مربوط به آن به شمار می‌رود. سازمانها برای آنکه به بقای خود ادامه دهند، باید سرعت یادگیریشان بیشتر از درجه تغییرات محیطی باشد و این امر اهمیت یادگیری سازمانی را بیشتر نمایان می‌سازد. هدف این پژوهش بررسی رابطه آمادگی تغییر و یادگیری سازمانی است که بدین منظور از پژوهش توصیفی ـ همبستگی استفاده شد. جامعه آماری پژوهش شامل تمام کارکنان حوزه معاونت اجتماعی و فرهنگی شهرداری تهران بود که از آن میان نمونه‌ای به حجم 265 کارمند برآورد شد. نمونه با استفاده از روش نمونه­گیری خوشه‌ای تعیین شد. یه‌منظور جمع‌آوری اطلاعات از دو پرسشنامه آمادگی تغییر دونهام و همکاران (شامل 17 گویه) و نیز یادگیری سازمانی کریشنا (شامل سه زیرمقیاس مربوط به واکنش شناختی، واکنش عاطفی و تمایل رفتاری) استفاده شد. برای تحلیل داده‌ها از آماره‌های توصیفی­ـ همچون میانگین و انحراف استاندارد­ ـ و آماره‌های استنباطی ـ همچون تی­تک نمونه‌ای، ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون خطی ساده - استفاده شد. نتایج نشان داد بین آمادگی تغییر و یادگیری سازمانی رابطه معنی‌داری وجود دارد. در میان مؤلفه‌های آمادگی تغییر، مؤلفه واکنش عاطفی از بیشترین قدرت پیش­بینی برخوردار بود و مؤلفه تمایل رفتاری در رتبه دوم قرار گرفت. هم­چنین نتایج حاکی بود که میان کارکنان زن و مرد معاونت اجتماعی و فرهنگی شهرداری تهران از نظر آمادگی برای تغییر تفاوت معناداری وجود ندارد. این مقاله علاوه بر تأیید فرضیه‌ها و غنی‌سازی بیشتر ادبیات مربوط به حوزه آمادگی تغییر و یادگیری سازمانی به مدیران شهرداری تهران در تصمیم­سازی و بهبود وضعیت سازمان خود یاری می­رساند.