شناسایی موانع استقرار و اجرای نظام حسابداری تعهدی در ناجا

زمینه و هدف: حسابدار تعهدی در بخش عمومی به‌صورت عملی در دهه 1990 میلادی و لزوم دست‌یابی به‌بهای تمام‌شده خدمات مستلزم استفاده از مبنای حسابداری تعهدی برابر مفاد تبصره 26 قانون تنظیم بخشی از مقررات مالی دولت در استفاده‌کنندگان از بودجه عمومی است. روش‌شناسی: این پژوهش از لحاظ هدف، کاربردی، از نظر نحوه جمع‌آوری داده به‌صورت کیفی و ابزار جمع‌آوری داده به‌صورت مصاحبه عمیق تخصصی خبرگان حسابداری تعهدی در سه مرحله کدگذاری باز، محوری و انتخابی، داده‌ها بوده است. روش نمونه‌گیری به‌صورت گلوله‌برفی انجام گرفته است. موانع شناسایی شده به‌صورت مدل در سه سطح ابعاد، مؤلفه و شاخص از طریق فن دلفی مثلثی فازی توسط 25 نفر از نخبگان آگاه حسابداری تعهدی مورد آزمون قرار گرفت. موانع نیز بااستفاده از فن «ای. اچ. پی» رتبه‌بندی و درنهایت با تحلیل خوشه‌ای، رهنمودهایی برای استقرار و اجرای حسابداری تعهدی ارائه شد. یافته‌ها: یافته‌های پژوهش حاکی است موانع و محدودیت‌های استقرار نظام حسابداری تعهدی در ناجا شامل: محدودیت‌های قانون محاسبات عمومی کشور و سایر قوانین بالادستی، چالش‌های به‌کارگیری استانداردهای حسابداری بخش عمومی، مشکلات در خصوص دارایی‌های ثابت، مشکل در خصوص ملزومات، موجودی کالا، عدم ثبت برخی از رویدادهای مالی در سیستم حسابداری تعهدی، نبود نیروی متخصص و با تجربه و رویکرد ساختاری در ساختار سازمانی ناجا هستند. نتیجه‌گیری: با توجه به یافته‌های پژوهش می‌توان گفت که به نظر آزمودنی‌ها، جهت پیاده‌سازی نظام حسابداری تعهدی در ناجا، محدودیت‌های قانون محاسبات عمومی کشور و سایر قوانین بالادستی، دارای بیش‌ترین رتبه و رویکرد ساختاری در ساختار سازمانی ناجا دارای کم‌ترین رتبه در موانع هستند.