تعیین مالیات بهینه بر سرمایهگذاری مستقیم خارجی در یک اقتصاد باز کوچک برای ایران در مقایسه با کشورهای منتخب

دستیابی به هدف رشد و توسعه اقتصادی در هر کشوری مستلزم تشکیل سرمایه برای تأمین منابع مالی مورد نیاز طرح­های اساسی و زیربنایی است. کشورهایی که برای توسعه­­ی خود در داخل از سرمایه­ کافی برخوردار نیستند، سعی در جذب سرمایه­های خارجی و انتقال وجوه و منابع اولیه برای تأسیس بنگاه‌های اقتصادی با بازدهی بیشتر از سایر  کشورها را دارند. جهت دستیابی به این هدف، دولت­ها وارد یک بازی رقابتی می­شوند و با سیاست­های خود سعی می­کنند  این سرمایه­ها را به سوی خود جذب کنند. یکی از مهمترین این سیاست­ها تعیین نرخ مالیات بهینه بر سرمایه­های خارجی است.  در این مطالعه با استفاده از یک الگوی کنترل بهینه­یابی پویا  و با بسط مدل رمزی به تعیین مالیات­ بهینه بر سرمایه­گذاری مستقیم خارجی در یک اقتصاد باز کوچک برای ایران و کشورهای منتخب پرداخته شده است.  نتایج نشان می­دهد که مقدار بهینه مالیات برای ایران  از سال 1370 تا 1397  هرچند در برخی از سال­ها منفی است و بیانگر پرداخت یارانه بر سرمایه­گذاری مستقیم خارجی است ولی به طور میانگین مقدار 16/0 درصد است. در حالی که این نرخ برای برخی از کشورهای مورد بررسی مقادیر متفاوتی به دست آمده است ولی بیشتر آنها سعی در کاهش نرخ­ مالیاتی جهت جذب سرمایه­های خارجی را دارند.