تأثیر سیاست کاهش یارانه آب آبیاری بر تقاضای آب کشاورزان و سطح زیرکشت محصولات زراعی

بخش کشاورزی بزرگترین مصرف‌کننده آب در کشور است که با توجه به خشکسالی‌های دهه‌های اخیر، امنیت غذایی و مدیریت صحیح منابع آب از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است. بنابراین، ارائه روش‌های صحیح مدیریتی برای صرفه‌جویی مصرف آب و کاهش خسارات ذخایر آبی ضروری می‌باشد. بدین منظور، برای مصرف بهینه این نهاده از سیاست کاهش یارانه آب آبیاری کشاورزی بخش مرکزی شهرستان بافت با استفاده از مدل برنامه‌ریزی ریاضی مثبت استفاده شد. داده‌های تحقیق با بکارگیری روش نمونه‌گیری تصادفی با تکمیل 150پرسشنامه و داده‌های اداره جهاد کشاورزی شهرستان بافت برای سال زراعی 98-97 گرد ‌آوری شد و برای تخمین داده‌های (مانند سطح زیرکشت، نهاده آب و عملکرد) محصولات زراعی منطقه از نرم افزار گمز استفاده شد. نتایج نشان داد که با افزایش قیمت نهاده‌ آب آبیاری سطح زیر کشت محصولات جو و گندم با شیب تند و محصول یونجه با شیب ملایم کاهشی می‌شوند و سطح زیر کشت محصول ارزن افزایش پیدا می‌کند. همچنین، درآمد ناخالص و مصرف آب آبیاری منطقه تحت اعمال سیاست‌های کاهش یارانه آب کاهش پیدا می‌کند. الگوی کشت کشاورزان به نفع محصولاتی که میزان درآمد بیشتری را به ازای هر واحد آب مصرفی تولید می‌کنند، تغییر می‌کند. از این رو، در اولویت قرار دادن سیاست کاهش یارانه آب آبیاری، در تصمیم‌گیری و برنامه‌های سیاستی به عنوان راهبردی مناسب و کاربردی جهت افزایش ذخایر منابع آبی منطقه توصیه می‌شود.