تأثیر شوری بر شاخصهای رشد در نه پایه مرکبات

شوری یکی از بزرگترین عوامل محدودکننده رشد گیاهان و تولید محصول در بسیاری از نقاط جهان می‎باشد که از دیر باز مورد توجه بوده است. مرکبات جزء گیاهان حساس به شوری می‌باشند. از آنجا که گونه‌های تجاری مرکبات به صورت پیوندی تکثیر می‎شوند؛ میزان تحمل پیوندک به شوری، بستگی زیادی به نوع پایه مورد استفاده دارد. پژوهش گلخانه‎ای با هدف ارزیابی تحمل به شوری نه پایه مرکبات شامل: پایه‌‌های نارنج، بکرائی، کلئوپاترا، رانگ‎‌پورلایم، رافلمون، ماکروفیلا و سیتروملو، سیترنج و پونسیروس بصورت فاکتوریل در قالب طرح پایه کاملا تصادفی با سه تکرار و چهار سطح شوری شامل: شاهد، 25، 50 و 75 میلی‎مول در لیتر نمک NaCl، با هدایت الکتریکی به ترتیب 5/1، 5/4، 79/6 و 06/9 دسی‎زیمنس بر متر در دانشکده کشاورزی دانشگاه صنعتی اصفهان اجرا گردید. نتایج نشان داد که با افزایش سطح شوری، شاخص‌های تعداد برگ، ارتفاع گیاه، سطح برگ، وزن تر و خشک برگ، ساقه و ریشه، تعداد و طول ریشه کاهش می‌یابد. نتایج مقایسات میانگین صفات مورد بررسی نشان داد که اختلاف‎های معنی‌داری بین پایه‌های مرکبات وجود دارد. در بین پایه‌ها، نارنج، کلئوپاترا و رانگ پورلایم کمترین و پونسیروس، سیترنج و سیتروملو بیشترین کاهش در شاخص‌های رشدی اندام هوایی و ریشه را نشان دادند.