مقایسه اثربخشی برنامه خانواده درمانیهای مبتنی بر دلبستگی و هیجان بر افسردگی نوجوانان تیزهوش

مقدمه: نوجوانان تیزهوش هم به لحاظ مسائل رشد و بلوغ و هم شرایط خاص تحصیل، ممکن است دچار اختلال افسردگی شوند. این پژوهش با هدف مقایسه اثربخشی برنامه خانواده درمانی‌ مبتنی بر دلبستگی و خانواده درمانی مبتنی بر هیجان بر افسردگی نوجوانان تیزهوش انجام شد.روش: روش پژوهش از نوع نیمه‌آزمایشی با طرح پیش‌آزمون-پس‌آزمون با دو گروه آزمایش بود. از جامعه آماری دانش‌آموزان مشغول به تحصیل در مدارس تیزهوش شهر تهران به‌صورت تصادفی 40 نفر انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه جایگزین شدند. پرسشنامه‌ پژوهش شامل مشکلات درونی سازی آخنباخ بود. خانواده‌درمانی‌های مبتنی بر دلبستگی و هیجان به مدت ده جلسه گروه‌های پژوهش اعمال شد. داده‌های پژوهش با استفاده از تحلیل واریانس با اندازه‌گیری مکرر تحلیل شد.یافته‌ها: نتایج تحلیل واریانس با اندازه‌گیری مکرر نشان داد که نمرات پس‌آزمون افسردگی گروه خانواده درمانی مبتنی بر دلبستگی به طور معنی‌داری پایینتر از گروه خانواده‌درمانی مبتنی بر هیجان بود (P≤0/001). همچنین مقایسه زوجی نشان داد که تاثیر برنامه خانواده‌درمانی مبتنی بر دلبستگی بر افسردگی پایدار است.نتیجه‌گیری: به منظور بهبود وضعیت روانی و مخصوصا افسردگی نوجوانان تیزهوش می‌توان از برنامه خانواده-درمانی مبتنی بر دلبستگی استفاده کرد.