Overtourism w etycznej perspektywie

Celem artykulu jest teoretyczne i praktyczne wsparcie etycznego argumentu przemawiającego za turystyką odpowiedzialną i sprawiedliwą moralnie, czego overtourism jest zaprzeczeniem. W cześci pierwszej - O samoniszczącej mocy overtourismu – krytyczna ocena ekspansji przemyslu turystycznego w obszarze podrozy miedzynarodowych siega strukturalnych i systemowych sprzeczności kapitalistycznego systemu, ktorego turystyka jest odzwierciedleniem. Postulowana tu reorientacja na poszanowanie praw lokalnych spoleczności, nadania im wyzszego priorytetu niz prawo turystow do podrozowania i prawa przedsiebiorstw turystycznych do osiągania zyskow, jest odpowiedzią na obnizanie jakości zycia ludności zamieszkującej miejsca poddawane procesowi przestrzennej i spolecznej kolonizacji. Cześc druga - Etyczne implikacje overtourism – skupia sie na konfliktach i przyczynach strukturalnych stanu nieetyczności w relacjach miedzyludzkich, pojawiających sie za sprawą overtourismu.  Cześc trzecia - Na drodze uetycznienia świata turystyki – odnosi sie do wspolczesnych nurtow etycznych wyznaczających kierunek dyskusji wokol etycznych implikacji turystycznej ekspansji. W kontekście overtourismu pojawia sie pytania o zabarwieniu moralnym: Czy granice turystycznej wolności w jej zroznicowanych przejawach autentycznych doświadczen, by „zyc jak miejscowy” ma wyznaczac respektowanie wolności i dobrostanu mieszkancow terenow odwiedzanych? W  zakonczeniu zostaje zarysowana perspektywa badawcza dla turystyki spod znaku degrowth.