اثربخشی آموزش مبتنی بر پذیرش و تعهد بر میزان امیدواری دانشآموزان دارای والدین وابسته به مواد مخدر

هدف این پژوهش، اثربخشی آموزش مبتنی بر پذیرش و تعهد بر میزان امیدواری دانش‌آموزان پسر دوره دوم متوسطه دارای والدین وابسته به مواد مخدر بود. روش پژوهش نیمه‌آزمایشی، از نوع پیش‌آزمون - پس‌آزمون و دوره پیگیری با گروه کنترل بود. تعداد افراد نمونه، 30 نفر بود که به روش نمونه‌گیری دردسترس و داوطلبانه از بین تمامی دانش‌آموزان پسر متوسطه دوم شهر کشکوئیه که در سال 1398-1397 مشغول به تحصیل بودند و دارای والد وابسته به مواد مخدر بودند، انتخاب شدند و به‌صورت تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل قرار گرفتند. ابزار به‌کاررفته، پرسشنامۀ امیدواری اسنایدر بود که در قبل، بعد و دو ماه پس از آموزش استفاده شد. برای تجزیه‌وتحلیل یافته‌های تحقیق از آزمون آماری تحلیل کورایانس استفاده شد. نتایج بررسی متغیر امیدواری در مراحل اندازه‌گیری پس‌آزمون و پیگیری بعد از تعدیل اثر پیش‌آزمون نشان دادند آموزش مبتنی بر پذیرش و تعهد بر میزان امیدواری دانش‌آموزان پسر متوسطه دوم به‌طور معناداری مؤثر است و این اثربخشی در مرحلۀ پیگیری هم ماندگار بود؛ بنابراین، به‌نظر می‌رسد تکنیک‌های آموزش پذیرش موجب می‌شود نوجوانان آگاهی و بینشی واقع‌بینانه‌تر نسبت به مسائل والدین خود کسب کنند و در این بین شیوه‌های لازم را برای افزایش امیدواری به زندگی به دست آورند.