بررسی سازگاری کلنهای جدید تاجباز صنوبر در منطقه لشت نشاء گیلان

توسعه شهرنشینی و رشد جمعیت، تقاضای مصرف چوب را افزایش داده است که زراعت چوب تا حدی نیاز به مواد چوبی را تأمین می‌کند. صنوبرکاری با ارقام تندرشد صنوبر، نیاز به بررسی سازگاری و پتانسیل تولید چوب دارد. پژوهش پیش‌رو در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی در سه تکرار و 12 تیمار (11 کلن جدید صنوبر و یک کلن شاهد) به‌منظور تعیین سازگاری و میزان تولید چوب در ایستگاه تحقیقات زراعی لشت‌نشاء استان گیلان انجام شد. در هر قطعه‌نمونه آزمایشی، 12 اصله نهال یک‌ساله با فاصله 4×4 متر کاشته شدند. در پایان اجرای پروژه، قطر، ارتفاع، حجم و درصد زنده‌مانی درختان محاسبه شد. نتایج نشان داد که تمام کلن‌ها دارای سازگاری خوبی بودند، اما کمیت رشدی متفاوتی از خود نشان دادند. کلن‌های P. x. Intreramericana ، P. d. Marquette ، P. d. 92.258 و P. e. Ita199 به‌ترتیب با قطرهای 8/12، 35/12، 58/10 و 42/9 سانتی‌متر و ارتفاع‌های 08/11، 58/12، 22/12 و 76/10 متر نسبت به کلن شاهد ( P. d . 69.55 ) با قطر 65/9 سانتی‌متر و ارتفاع 62/10 متر افزایش رشد داشتند. همچنین حجم درختان کلن‌های فوق و شاهد به‌ترتیب 35/9، 76/9، 84/6، 11/5 و 83/5 متر مکعب در هکتار در سال برای یک دوره پنج‌ساله به‌دست آمد. درصد زنده‌مانی کلن‌های متفاوت بود، به‌طوری‌که کمترین درصد زنده‌مانی در کلن P. e . Blanc de poitou با 6/66 درصد و بیشترین آن در کلن‌های P. e . 45.51 ، P. e . 92.160 ، P. d. Marquette و P. e. 87m119 با 2/97 درصد مشاهده شد. کلن‌های مذکور را می‌توان پس از تحقیقات تکمیلی، به‌عنوان کلن‌های شایسته و موفق در برنامه جامع توسعه زراعت چوب معرفی و مورد استفاده قرار داد.